Bijzondere dagen

Van huis uit ben ik bepaald geen ondernemer. Je kunt rustig zeggen dat ik er in gerold ben en met veel vallen en opstaan tot hier ben gekomen. Al jaren proberen we de toko draaiend te houden met wisselend resultaat. Zoals ik van de week al op Facebook postte: 

Commercie, handel en creativiteit blijft een hele lastige combinatie. Maar ondertussen zitten we hier toch al weer 24 jaar (huh? zólang?). 24 jaar een winkel draaien, daar kan ik wel een boek over schrijven. Of een blogpost, da's te overzien 😁. Na al die jaren is de onvoorspelbaarheid van het verloop van een werkdag nog steeds bizar. Het is niet te zeggen hoe een dag gaat verlopen. Natuurlijk is 39 graden geen wolwinkel-weer, sneeuw en gladdigheid idem dito, maar voor de rest? Onvoorspelbaar!

De dagen kunnen heel verschillend verlopen, zo zijn er "go-with-the-flow-dagen". Dat zijn de leukste 😍. Op deze dagen gaat álles goed. Klanten zijn goedgehumeurd en ik vanzelf ook... Iedereen kan vinden wat hij nodig heeft, alles is op voorraad en indien niet - niemand doet moeilijk. Klanten inspireren elkaar, alle eega's zeggen tegen twijfelende echtgenotes "joh, nu ben je er toch, doe toch allebei"; iedereen koopt vanuit de doos omdat ik nog geen tijd heb gehad om het in de winkel te leggen. Onverwachte ontmoetingen van mensen die elkaar jaren niet hebben gezien, gebeuren voor mijn neus. Lezers zijn enthousiast over mijn blogpost en komen direct dat draadje halen.... Die dagen! 

Dan heb je het tegenovergestelde. Alles gaat fout en Murphy komt op bezoek. Bestellingen worden niet geleverd, kleuren blijken uit de collectie, de printer loopt vast, alles wat ik buiten heb gezet verregent of waait weg, ik verwissel post-bestellingen en etiketten. Hondjes en kindjes trekken van alles uit de kast, iedereen komt bolletjes retourneren of levert zijn cadeaubon in. Eega's zeggen tegen echtgenotes "ga eerst al die wol maar eens opmaken die in je kast ligt". Mensen willen 30 centimeter lint van 40 cent per meter en betalen met een briefje van € 50,00 of vragen naar producten of merken die ik nou net niet heb.. ("verkoop je geen panties?"). 4 verschillende kleuren roze blijken net niet bij het lakentje te passen van een baby op komst en iemand komt advies vragen voor haar Zeeman-wol omdat de mevrouw bij de Zeeman nu eenmaal het verschil niet weet tussen een stokje en een vaste. Op een of andere manier komt dit altijd op één dag. 

En dan de dagen zoals vandaag. Er komt bijna niemand. Géén idéé waar iedereen zit. Twijfel bespringt me dan - ook na 24 jaar, hoor! Loopt alles in de stad? Is de creativiteit verdwenen? Koopt iedereen via grote webwinkels? Áls er iemand binnenkomt vraag hij/zij naar de Haven (oeps), of naar een restaurant (ai), waar je hier vis kan kopen (ieks). Waar het centrum is (Markt 1, meer centrum wordt het niet) of een groepje toeristen komt binnen en verzucht "dat dit nog bestáát! Wat nostalgisch! Dat hebben we bij ons (Randstad??) echt niet meer". Ik kan het me vandaag zowaar voorstellen......

Na een go-with-the-flow-dag huppel ik lekker rond en overweeg ik om toch maar te stoppen met job2. Helaas zijn er te weinig van deze dagen om het daadwerkelijk ten uitvoer te brengen. Na een Murphy dag bedenk ik dat we maar moeten sluiten 😁 - natuurlijk niet, ik teer op die flow dagen. En na een dag als vandaag? Ik vergeet 'm snel! Ik haak nog een stukje verder aan mijn winterprojectje en bedenk dat er weer flow-dagen komen. Vast!

Ondertussen zijn vandaag de streepjes-setjes weer binnen gekomen. Je leest de blogpost hier nog een keer terug. 

 

Morgen heb ik een late dienst, ik ben 's morgens in de winkel en 's middags neemt Ali het over. Zaterdag ben ik er weer de hele dag!