De Blikkendijk

Vanmorgen plensde het hier weer pijpenstelen. Maar gelukkig verdween de laatste bui in de middag en ik wou zóóó graag even naar buiten. Na die overvloedige regenval en het werk in de winkel wou ik er uit. Wind en zon voelen. Dus terwijl de laatste regenwolken nog zichtbaar waren in het oosten deed ik mijn rondje. Ik koos voor een rondje over de Blikkendijk:

Deze dijk schijnt al heel erg oud te zijn (1200??) en is de grens tussen het zgn. Oudland (ingedijkt land voor het jaar 1200) en Nieuwland (polders na 1300). Waarschijnlijk hield hier Walcheren gewoon ergens op toen het nog een eiland was. Over het verschil tussen Oudland en Nieuwland kun je hier lezen, maar nog leuker is om naar Terra Maris in Oostkapelle te gaan waar je veel kan leren over het ontstaan van het Zeeuwse Landschap (eigenlijk verplichte kost voor elke Zeeuw!)

Het weidegebiedje De Blikken aan de linkerkant is het Oudland (een uniek overgebleven stukje, overal is dit landschap weg-verkaveld), kleine weitjes met hagen en bramenstruiken, hobbels en bobbels. Zo moet het Oude Walcheren er uitgezien hebben - vroeger! 

Aan de andere kant van de dijk ligt het Nieuwland (De Oranjepolder) met zijn vruchtbare, uitgestrekte polders. Je kunt trouwens prima kamperen op dit unieke plekje, want minicamping De Weidebloem is aan deze dijk gelegen.

De bramenstruiken bloeien volop en het doet me herinneren aan mijn jeugd toen we bramen gingen plukken in De Blikken. We waren 10 of 11 jaar en met emmers aan het fietsstuur gingen we op pad.  We klommen over het hek en vulden in ras tempo de emmers met de sappige bramen (voor zover we ze niet op aten). Toen we een tijd bezig waren hoorden we een gesnuif en gestamp en in de verte kwam een boze stier op ons af. Ik geloof niet dat ik ooit in mijn leven harder heb gerend dan toen. En ik heb beslist nog nooit hoger over een hek gesprongen. We waren allemaal op tijd uit de weide. De bramen uit onze emmers waren tijdens onze run-voor-het-leven allemaal verloren....

Het lopen over de Blikkendijk geeft af en toe mooie doorkijkjes langs de hoge populierenrij.

En in de verte ligt Veere, dat met zijn stompe Kerktoren en spitse stadshuistorentje herkenbaar boven het landschap uitsteekt. Volgens mij is dit een tijdloos plaatje.

De weg die over de Blikkendijk loopt buigt af, de dijk loopt echter door. Je kunt met de voet dit pad vervolgen, over de dijk naar Veere. Je bent gewaarschuwd, er kunnen koeien lopen, ik denk dat de boer tegenwoordig zijn stier wel binnenhoudt....

Ik verliet de Blikkendijk en liep de weg af richting huis. Het laatste stuk is best druk op een zondagmiddag als iedereen uit zijn huis komt om van de zon te genieten. Met de fiets goed te doen, maar lopend kun je misschien beter terugkeren op je pad langs het oude dijkje.

Vanavond dus weer geen handwerklogje, ik hoop dat het jullie toch interesseert. Ik vind het leuk om af en toe te schrijven over mijn leefomgeving. Als je weet wat je ziet, zie je toch meer - zelfs op een oud dijkje. En vind je het niks, dan klik je het maar weg - ben ik toch mijn ei kwijt! Handwerklogjes komen er nog genoeg......

Omdat we niet op vakantie gaan blijft de winkel open. Maar af en toe nemen we het er even van en gaan we ook genieten van ons Zeeland. Heel even bijtanken. Dat kan betekenen dat af en toe de winkel 's middags dicht is of Ali de honneurs waarneemt (maar die heeft iets minder kaas gegeten van handwerken!). Mocht je zeker willen zijn of de winkel open is/of ik er ben, kom dan 's morgens of bel/mail even! Dat voorkomt teleurstellingen.