Experimentje

Je kunt het je misschien niet voorstellen, maar het werken in een wolwinkel kan je creativiteit beperken. Echt! Ik zal het uitleggen...... 😀
Bolletjes wol inkopen is niet moeilijk. Bestellen is zelfs super eenvoudig. Bolletjes vérkopen is een stuk lastiger! Want wil ik het de komende 20 jaar nog volhouden, dan moeten al die ingekochte bolletjes ook weer verkocht worden. Om die bolletjes sneller de winkel te laten verlaten maak ik heel veel voorbeelden van wat je met dat leuke garen kan doen. Als je mijn blog wat langer leest weet je ook wel dat mijn tijd ietwat beperkt is, dus zomaar wat experimenteren is er niet bij. Bovendien moet alles wat ik maak en laat zien kopieerbaar zijn. Een patroon of beschrijving want met de opmerking "doe maar wat" verkoop ik natuurlijk geen bolletjes....

Maar nu heb ik me toch aan een klein experimentje gewaagd, iets wat ik zo graag eens wou uitproberen. In de winkel heb ik die kleurrijke strengen Aade van 100% wol. Geïnspireerd door Jellina besloot ik met dit garen te haken én te vilten (veel wolletjes zijn zo behandeld dat ze niet meer vervilten in de was - en soms is dat jammer)

Ik koos een streng Regenboog (ca 225 gram) en eentje effen ecru (210 gram) 

en maakte bolletjes. Gewone ouderwetse rollebollen.....

Ik besloot te gaan haken (dat is toch wat sneller klaar) en daar begon het eerste experimentje al. Want door het vilten zal het werkstuk krimpen maar hoeveel?? En krimpt het bij breien net zo veel als bij haken? Ach, ik besloot maar gewoon ergens te beginnen - het hoeft tenslotte niet te passen 😉.

Ik begon met een lossenketting van 60 lossen en haakte een bodem van 6 toeren rondom. Dit vond ik wel een handig haakschema.

Het was een eenvoudig werkje dat ik afwisselde met het zoeken naar lekkere recepten en het lezen van een boek. Na de 6 toeren van de bodem wisselde ik van kleur en ging verder met ecru. (vanaf hier niet meer meerderen op de hoeken maar gewoon toeren maken met stokjes. Die toeren sloot ik wel met een halve vaste). Tijdens het haken merkte ik dat deze ecru wat dunner aanvoelde - of was dat een kronkel in mijn hoofd. En zou dat dan invloed hebben op het vilten? Ach, nu was ik toch aan het experimenteren.....

Na verloop van tijd kwam er toch echt een knoepert van een tas uit. Formaatje strandtas, zeg maar. 

Ongevild was de tas 58 cm en 42 cm hoog vanaf de bodem (46 toeren stokjes en de laatste rij vasten).

Ik wisselde de regenboog kleur af met af en toe wat ecru - heel veel logica zit er niet in 😊.

Je ziet op deze foto de stokjes eigenlijk erg goed, ik was bang dat het te los zou zijn....

(gehaakt met haaknaald 3½)

Ik heb lang zitten dubben overde hengsels. Zal ik ze haken? Hoelang, waar zet ik ze vast, ga ik voor kunststof hengsels? Omdat ik niet zo goed wist hoe het garen zou vervilten zat ik lang in dubio. Maar ach, het was toch een experimentje. Ik haakte de hengsels in vasten 8 steken breed, Ze waren ongevilt ca. 55 cm lang. Ik bepaalde het midden en haakte ze met 4 D-ringen keurig in het gelid.

En toen.........

de wasmachine in!

Samen met een paar spijkerbroeken èn een colour-catcherdoekje (ai, dat ecru he...)

Een lange wasbeurt op 60 graden.

(dat was het lichte doekje....)

En daarna nóg een keer - het was tenslotte een experimentje!

Deze keer met een nieuw doekje (dat werd de donkerste) en dan op 90 graden.

Tadaaaaah!

Helaas vingen de colour-catcherdoekjes niet al het loslopende pigment op en werd ecru wat rozig.

Het verschil zie je hieronder.

Wat is wél opmerkelijk vond: de tas is echt "gedraaid". De hengsels die ik zo precies had uitgemeten zitten elegant uit het lid 😁. Dat komt misschien omdat ik de toeren in het rond heb gehaakt, altijd in dezelfde richting. misschien heeft de twijning van de draad er ook nog mee te maken? 

Je ziet dit effect ook wel eens terug bij shirts van tricotstof (zit opeens de zijnaad bijna op je navel...)

Bij een volgend experimentje zal ik de hengstels er achteraf aanzetten, denk ik. Maar het deert niet, bij het dragen van de tas zie je het nauwelijks...

De tas is gekrompen, maar zéker geen 30 %. Uiteindelijke maat is 45 breed en 35 cm hoog.

Zolang de tas nog nat is kun je er nog wat vorm in brengen, eenmaal gedroogd niet meer.

Ha, dit smaakte naar meer. De tas is ontzettend zacht geworden (Aade wol is aanvankelijk een beetje ruw), en ook de kleuren zijn wat milder geworden. Uiteraard hoef je niet met verschillende strengen te werken. Ik gebruikte in totaal voor deze flinke tas 250 gram wol. De strengen wegen allemaal iets anders, prijs is € 7,00 per 100 gram - 400 meter), strengen wegen tussen de 180 - 290 gram.

Nu lonken die andere kleuren ook naar me....... zal ik voor jeanskleuren gaan, of grijstinten?
Blauw paars? Roze rood? H'm, dit wordt nog lastig.....
Overigens denk ik dat ik de tas nog ga voeren. Dat maakt 'm voor échte boodschappen nog iets stevige (gezien het flinke formaat dat ik maakte).

Wil je nog meer ideetjes met vilten en Aade?

Hou dan ook Jellina's blog in de gaten, ze was ook met zo'n experimentje bezig 😉

Of wilt je gewoon ook wat gaan experimenteren? Bestel dan een streng in je favoriete kleurtje!