Parijs - een verslagje

Nauwelijks een beetje bijgekomen van deze dagen... (tja, geen 20 meer, hè?), maar hier komt het verslagje van ons uitstapje Parijs.

Om half zeven vertrokken we uit Middelburg met een bus naar Parijs. Wat is het toch comfortabel rijden in een bus, alle tijd om de omgeving in je op te nemen, weg te dommelen, een steekje te haken. Een van de chauffeurs blijkt de echtgenoot te zijn van een bloglezer - wat is de wereld klein!

Na een voorspoedige reis kwamen we aan bij de Opera waar we konden kiezen om direct uit te stappen of te gaan genieten van een sightseeing-tour door Parijs. We kozen voor het laatste. De chauffeurs wisten heel veel te vertellen over de bijzonderheden van de stad en alle gebouwen, paleizen, monumenten en wat-we-nog-meer-zagen. Vanuit de bus konden we leuke foto's nemen van veel bezienswaardigheden. Een goede manier om toch een indruk van deze enorme stad te krijgen, want wat was er veel te zien!

Geen hoekje van de gebouwen dat niet versierd is met mythische figuren, leeuwenkoppen en druiventrossen en bogen. En overal die mooi gekrulde gietijzeren hekken voor de balkons en ramen.

Bij de Eiffeltoren er even uit voor een foto-stop. Erg lastig om vrolijk te kijken als je verblind wordt door de zon. Overigens echt niets gemerkt van de bommelding die dag, waarbij de Eiffeltoren werd ontruimd (en nee, we hebben daar geen tasje onbeheerd laten staan!). Pubers bekijken zo'n stad weer helemaal vanuit hun eigen perspectief! Daan vond het bere-interessant om plaatsen te herkennen waar hij digitaal al was geweest tijdens een spelletje .... tja.

En geef een puber een camera en je ziet weer hele andere dingen... (gelukkig werkt een camera niet meer met filmpjes van 24 of 36 foto's, dus ongelimiteerd foto's maken mag)

Zo reden we langs de Arc de Triomph, met daarop de reusachtige reliefs, van o.a. de Marseillaise (Oef, wat is dat ding groot zeg!) 

Waarbij dochterlief inzoomt op een detail en zich helemaal vergaapt aan het geplette paard (ergens links-midden, zoekplaatje) Wat doet dat paard daar nou?

Na de tour gingen we zelf op pad. Wat mij opviel was het gigantische lawaai in de stad. Een constant gebrom van voertuigen, mensen, muziek, getoeter. Maar na 10 minuten hoor je het niet meer. Het ontlokte Daan de opmerking dat ik niks had met grote steden, en hij kon daar best eens gelijk in hebben. Geweldig om een tijdje in te verblijven en je te vergapen aan cultuur en historie - maar o, wat zou ik wegkwijnen als ik er zou moeten leven.....ik blijf een plattelandsmeisje, niks mis mee!

Te voet gingen we naar het Louvre, waar we nog een keer heen willen om in de lange rij voor de Mona Lisa te gaan staan. Maar nu bewonderden we het grootste museum ter wereld van de buitenkant.

In een van de zuilengangen ontdekte Miriam in het plafond het hoofd van Medusa. "Mam, dáár, Medusa! Ma-ham, weet je niet wie Medusa is.....???? Oooooo! " (Rollende ogen..)

O, help! Die lessen Griekse mythologie zijn zo'n dertig jaar geleden, ik moest bekennen dat het ietwat weggezakt was... puberlief is op dit moment helemaal into de mythologie. Welnee, niet vanwege grote interesse in geschiedenis en cultuur, maar omdat er op dit moment populaire boeken en een film rond deze verhalen zijn. Ook goed!
(Ik bedacht later dat Medusa een opvallende gelijkenis toont met mijn gelaatsuitdrukking als ik word geconfronteerd met een falende opvoeding....!)

Langs de Seine liepen we verder richting de Pont des Arts, een brug waar liefdeskoppels een hangslot aan de brug vastmaken als teken van hun eeuwige liefde. Het sleuteltje wordt vervolgens in de Seine gegooid. Gezien het enorme aantal sloten, zal er wel eens gebaggerd moeten worden rond deze brug.....

Na een zonnige wandeling kwamen we aan bij de Notre Dame, die 850 jaar bestaat.

Er stond een gigantische rij mensen voor de kerk (wil je mensen uit alle landen van de wereld bij elkaar zien - ga naar Parijs!), maar we besloten maar aan te sluiten. De kerk is prachtig versierd, ook hier weer enorm veel beelden van bisschoppen en bijbelse figuren. In de kerk heel oude houten beelden van bijbelse voorstellingen (onder een gigantische laag stof overigens), prachtige oude tapijten (we mochten niet flitsen - het was helaas te donker om deze te fotograferen) en de indrukwekkende glas-in-loodramen.

De tijd vloog voorbij, en we moesten toch weer richting de Opera. Te voet zie, hoor, ruik, voel je weer hele andere dingen en het was een ervaring om ons tussen de mensen te begeven. We kwamen ogen en oren te kort. Zelfs de lantaarnpalen zijn mooi!. De Fransen hebben overigens hun eigen verkeersdiscipline (rood zal toch wel hetzelfde betekenen als in Nederland??), en ik heb bewondering voor een ieder die zich in het Parijse verkeer durft te begeven met een auto. Parkeren lijkt me een vak apart.

We slenterden langs souvenirwinkeltjes, aten een "Franse" hamburger (yep, smaakt hetzelfde als de Nederlandse BigMac), en de meiden deden een heleboel pogingen om een foto te nemen van de bussen met de reclame voor de film van Percy Jackson. Die bussen bleven niet stilstaan, gelukkig kwamen we nog een bushokje tegen! Deze verfilming veroorzaakt de bovenmatige interesse in de Griekse Mythologie.....(ik ben weer helemaal bij in puberland)

Nog een paar foto's nemen met een ander perspectief. De voeten begonnen pijn te doen van het slenteren, onze hoofden barstten van alle indrukken.

En toen was het voorbij, de bus weer in en nog één keer over de Champs Élysées (bewondering voor de chauffeurs!) en weer terug naar huis.

We waren pas laat weer thuis, maar we hebben een heerlijke reis gehad. Ik kan het iedereen aanbevelen om het ook eens te doen. En we willen zeker nog eens terug, er is zo veel te zien in Parijs. En Daan had gelijk hoor - ik zou er met geen mogelijkheid willen wonen :-)

En gisteren was ik dus jarig. Iedereen heel hartelijk dank voor alle kaartjes, mailtjes, facebookberichtjes! Na het werk in de winkel sloten we de vakantieperiode af en vierden we mijn verjaardag met een heerlijke barbeque in de tuin. Wat een heerlijke avond, omringd door familie en vrienden, met veel lachen en gezelligheid.

Ik voel me een Gezegend mens!