Dat is fijn, want ik probeer een wolwinkel draaiende te houden. Ze kijkt me vragend aan en ik eigenlijk omgekeerd ook en ik vraag: "Wat wilt u breien?"
"Dat weet ik niet!"
Oef, nu wordt het lastig. Er zijn zeldzame klanten die het voor elkaar krijgen om mij een schuldgevoel te geven omdat zij niet weten wat ze willen gaan breien of haken....
Ik stel voor om een rondje door de winkel te lopen om te kijken of er iets is wat ze leuk vindt of om wat in de breiboeken te bladeren. Dat doet ze en ik help snel wat klanten verder want ik vermoed dat ik straks nog wel even bezig ben.
Deze dame kijkt echter intensief over mijn schouder mee en geeft tussendoor graag haar adviezen aan medeklanten - die zijn nog wel eens tegenstrijdig met de mijne. "Wol prikt, katoen zakt uit, acryl pilt" - dat kaliber. Ali schuift me tussendoor een bakje koffie toe, ik kon het wel eens nodig hebben.
Na een tijdje is deze dame nog alleen in de winkel. Ik vraag haar of ze al een keuze heeft kunnen maken. Ze pakt een gehaakte lappenpop en vraagt of ik daar een patroon van heb. Ik bevestig dat maar benoem wel dat deze pop gehaakt is. O, dat kan ze niet, of ik daar dan geen brei-patroon van heb. Ik moet haar helaas teleurstellen.
Gelukkig heeft mevrouw toch nog wat ideeën maar die zitten op haar telefoon. Het duurt wel even voor de juiste app gevonden is maar uiteindelijk komt er een foto tevoorschijn van een dekentje. Als we verder klikken komen we bij een Russisch verhaal. Het lijkt mij een illegale kopie uit een boek - Russen houden nogal van kopieëren - maar verder klikken geeft geen soelaas. Ik pak een paar dekentjes uit mijn kast en vraag of daar iets bijzit wat ze mooi vindt. Ze is erg enthousiast over de Zeeuwse deken en wil wel weten van welk materiaal deze gebreid is. Gezien haar adviezen aan de eerdere klanten durf ik bijna het woord "sokkenwol" niet te gebruiken en wijs een beetje dommig naar de kast met het garen. Ze is erg enthousiast en begint al kleuren bij elkaar te zoeken. Alle kleuren gaan uit de kast en er worden prachtige combinaties gemaakt. De hele tafel ligt vol. Eigenlijk wil ze er een sprei van maken en zou dan wat extra bollen moeten hebben. Plots vraagt ze: "op hoeveel komt zo'n sprei eigelijk? Wat kost dat? " Ik vertel dat de oorspronkelijke deken van 1.65 x 1,65 zo'n 10 grote bollen heeft gebruikt en reken het voor. Ze krijgt bijna een rolberoerte: rond de honderd euro? hónderd?? Ik zeg nog wat schorretjes "ja maar, er zit bijna 4 kilometer garen in... " maar het mag niet baten. Ze gaat op zoek naar een alternatief. Ik dirigeer haar voorzichtig naar de kast met acryl - een stuk goedkoper - maar ze weigert pertinent. Géén acryl. Ze loopt een rondje en pakt een plat bolletje op "en deze katoen dan?" Ik piep dat die katoen eigenlijk 100% merino is en zéker niet goedkoper. Wel zachter....maar dát had ze al gevoeld.
Ik voel het aan mijn water: het gaat 'm niet worden vandaag. Ondertussen gaat de telefoon. Ik vraag of ik 'm even mag opnemen en ik heb een mevrouw aan de lijn die een blogbericht uit 2013 niet kan terugvinden. Ik vraag of ze me de vraag even mailen kan zodat ik dat vanavond kan uitzoeken en de mail kan beantwoorden. En nee, die wol bestaat niet meer....
De winkel is volgelopen met nieuwe klanten. Echtparen waarvan de vrouwelijke helft zich uit in Oh's en Ah's en de mannelijke helft het na een minuut al wel heeft gezien en naar buiten verdwijnt. "Ik volg uw blog al jaren, ik heb er al zóveel ideeën afgehaald. Nu we hier op vakantie zijn kom ik toch even kijken. Ik koop niets hoor want ik heb nog zoveel liggen". Ik begrijp het.
De deken-mevrouw is er uit. Ze gaat het tóch eens in een andere wolwinkel proberen. En de restjes van thuis eerst opbreien. En ik heb een leuke winkel. Dat beaam ik.......
Héél soms bespringt me de gedachte dat ik 17 jaar geleden toch maar verpleegkundige had moeten blijven. Héél soms maar.
Morgen begin ik opnieuw met dit:
Lieve Jeanet
BeantwoordenVerwijderenik bewonder je geduld!!
O jee dat was een oefening geduld vandaag. Gelukkig dat je toch bij je huidige dingen blijft anders zouden we deze verhalen echt gaan missen hoor. Positieve gedachten zijn altijd beter dan negatieve - maar dat is soms wel heel moeilijk vol te houden. Succes morgen.
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt me Heerlijk om een eigen winkel vol prachtig garen te hebben!! Jammer dat je er klanten bij nodig hebt!! ���� Hoop dat het morgen beter gaat!!���� Succes! Von.
BeantwoordenVerwijderenArme jij! Nu nog uitvinden hoe je zo iemand beleefd de winkel uit krijgt! Succes gewenst Jeanet!
BeantwoordenVerwijderenTja, en dan de kunst om beleefd te blijven. Helaas gebeurt dit in zoveel winkels. Toch altijd weer knap om dan de volgende klant weer even enthousiast te woord te staan.
BeantwoordenVerwijderenVeel lof voor je geduld en honderd euro voor een mooie zelfgebreide sprei is echt niet duur.
BeantwoordenVerwijderenVeel lof voor je geduld en honderd euro voor een mooie zelfgebreide sprei is echt niet duur.
BeantwoordenVerwijderenJe hebt van die dames die er een sport van maken om je de hele tijd bezig te houden,maar bij binnenkomst al weten dat ze zonder iets buiten gaan. Ik heb twee Zeeuwse dekens gebreid in annell medium voor op de logeerkamer voor de kleinkinderen.Maten 2.00 bij 1.40.Ze kunnen er op spelen en zijn makkelijk te wassen.Met 6 kleinkinderen worden die veel gebruikt.Ik ben er heel blij mee ook al is wol misschien mooier.Maar dat was mij voor 2 dekens in die maten toch ook te duur.Groeten Henny
BeantwoordenVerwijderenDit zul je van tijd tot tijd wel meemaken denk ik.Een oefening voor geduld pfffff. Sommige mensen ook he!
BeantwoordenVerwijdereno man! Ik zou toch een heel klein beetje stiekem gaan gillen zijn achterin.
BeantwoordenVerwijderenWow, wat een geduld!! En....die dame weet niet wat ze mist; die zeeuwse deken is ZO leuk om te doen!
BeantwoordenVerwijderenHaha, grappig. Ik heb een breiwinkl in Staphorst en herken dit verhaal volledig. Gewoon rustig doorgaan met ademhalen...............
BeantwoordenVerwijderenOef, dat zijn van die dagen....
BeantwoordenVerwijderenGelukkig volgen daarna vaak dagen dat klanten enthousiast zijn, en kwaliteit weten te waarderen. Ik hoop dat die dagen er weer aankomen. Succes! X
(ik had hier trouwens een mevrouw voor een zeeuwse knoop kussen. Ik heb ze naar jou verwezen. Ik hoop dat ze dat ook daadwerkelijk doet!)
hey Jeanet, hier in België herkennen we die situatie. Gelukkig kunnen we er op deze manier eventjes goed om lachen. Jouw tekstje is pure therapie voor mij vandaag. Veel succes :-)
BeantwoordenVerwijderenWat een vreselijk mens ! Geen enkel inlevingsgevoel, alleen maar ik,ik,ik. Geweldig zoals jij ermee omging en de manier waarop je het verteld. Ik hoop dat zulke dagen zeldzaam zijn en dat gezellige positieve klanten die wat kopen in grote getale naar je winkel komen. Hartelijke groeten Beerta
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat het eigenlijk niet eens kwaad is bedoeld maar dat het een vorm van onwetendheid is. En ik ben ook niet elke dag hetzelfde - de ene dag kan ik meer hebben dan de andere :-)
VerwijderenWat een verhaal! Je vertelt het beeldend. Ik was allang gillend weggerend. Even iets anders: je idee van een webwinkel spreekt me aan. Ik ziezoveel leuke draadjes bij je. Die hebben wij hier in het Westland niet. Alschrijvend besef ik me dat ik ook vis de mail kan bestellen. Alleen vind ik dan de kleuren zo lastig aangeven ( iets van ja, dat derde bolletje van links op die en die foto...). Het lijkt overigens een heksentoer om zo' webwinkel op voorraad te houden. Fijn weekend. Ik lees je graag maar reageermaar af en toe. Anny.
BeantwoordenVerwijderenHeel eerlijk gezegd denk ik dat de zorg een geweldige verpleegkundige mis loopt. Wat kun jij goed omgaan met soort situaties. EN breiend Nederland mag zich gelukkig prijzen met zo'n vrouw in zo'n wolwinkel.
BeantwoordenVerwijderenJeanet, ik wist het wel.......brei er een eind aan en ga weer in de thuiszorg of wath ever werken, tis overal wat hoor, maar eigen ondernemer.....je weet het, ik kan je (soms) wel een hand geven, ik heb nog een leuk boek wat ik je eens zal geven, het heet; Klanten zijn net mensen....hahahaha, zooooo verfrissend. Sterkte met alles.
BeantwoordenVerwijderenZooooo herkenbaar....en niet alleen in een handwerkwinkel.... ;-)
BeantwoordenVerwijderenInderdaad morgen een nieuwe dag en bedenk dat veel collega's respect voor je hebben!
Jij zet het handwerken weer op de kaart!
Dank je wel!
Nu pas lees ik je hele verhaal. Ha ha ha ha, zo mooi als jij het vertelt!! Ik zie het helemaal voor me. De koffie van Ali zul je hard nodig gehad hebben.
BeantwoordenVerwijderen