Ons Wurm is inmiddels een maandje aan de studie in Italië........en geniet ze van La Dolce Vita. Gelukkig is de communicatie niet meer afhankelijk van blauwe luchtpostvelletjes (zoals ik vroeger, 35 jaar geleden: een response-tijd van 2 weken als het meezat) maar appen we er vrolijk op los.
Toen ze in Februari haar kleren bij elkaar zocht wou ze het Karma-truitje mee dat vorig jaar in de winkel op een paspop zat. Met een grapje zei ik dat dat alleen mocht als ik een foto uit Venetië kreeg met het truitje in de hoofdrol. Het werd Verona - je hoort me niet klagen 😉:
Pffttt........ wat is het leven toch heerlijk als je jong bent!! Nou ja, nog steeds hoor. Maar die zorgeloosheid, daar ben ik toch een ietsiepietsie jaloers op. Ik krijg heerlijke reisverslagen binnen, foto's van plaatsen waar ik alleen maar van heb gehoord maar nog nooit was.
Julia's balkonnetje en de brievenbus voor alle ludduvuddu - die nog echt beantwoord worden ook!
Maar ja, ik heb mijn Romeo al een poosje te pakken he? 😂
Voor wie het truitje wil breien: hier vind je de blogpost van vorig jaar met alle informatie! Ik zet vanavond deze film maar even op, ben ik er toch een beetje bij 😉😁!
Ja, blij dat we u makkelijker met geliefden in contact kunnen blijven hé. Mijn ouders reisden ooit veel en lang en waren ooit zelfs eens een jaar weg. De enige manier van communicatie was via een fax die ze bij mij hadden geïnstalleerd. Ik vond dat toch niet altijd even makkelijk, zo'n onbereikbare ouders. Schoon truitje trouwens, ik begrijp dat ze dat mee wilde!
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtige foto van je dochter en haar truitje.
BeantwoordenVerwijderenFijn hè, dat je zo makkelijk verhalen en foto's met elkaar kan delen.
Mooi meisje met een mooi truitje!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Ingrid
je dochter en haar truitje
BeantwoordenVerwijderen