Welkom op dit blog! Ik ben Jeanet Jaffari-Schroevers en mijn passie is breien en haken. Voor onze handwerkwinkel kom ik zoveel ideeën en patronen tegen, die kan ik nooit allemaal zelf uitvoeren! Daarom ben ik in 2012 dit blog begonnen - om te laten zien hoe leuk breien én haken is. Regelmatig komt er een item bij, vaak met patroon of links zodat je direct kunt beginnen. Ik probeer voor elk wat wils te zoeken, moeilijk en makkelijk, voor jong en oud, haken en breien. Natuurlijk ben je van harte welkom om onze stenen winkel in Arnemuiden te bezoeken. Openingstijden wo-vrij 9.00-17.00, za 9.00-16.00 uur. Let op: op vrijdag ben ik er zelf niet, Ali neemt de honneurs waar!

maandag 8 juli 2019

Jong

Dit weekend was er een van herinneringen! Ik ontmoette na 32 jaar Ute weer, die ik kende uit mijn Nes Ammim-tijd in Israël. Lang, lang geleden - vertrok ik voor een jaar (het werden er 2), de hort op. Wég uit mijn vertrouwde omgeving, nieuwe dingen beleven, zelfstandig worden, niet op de vingers worden gekeken 😉, nieuwe wegen inslaan.


Het feit dat je het hebt over 32 jaar geleden - en het nog herinnert als de dag van gisteren. Het hele weekend blader ik door oude foto-albums, ik beleef alles weer opnieuw. Oh, dat optimisme, die durf van toen. Geen gepieker, geen zorgen. Leven van een beetje zakgeld, wonen in een barak, eten wat je voorgeschoteld wordt. Buiten slapen of werken tot je erbij neervalt. Luchtpostbrieven schrijven die er minstens een week over doen om het thuisfront te bereiken, geen telefoon, geen internet, leven in het nu. Op pad in een land dat je helemaal niet kent. Ik zou het zo weer over doen.

Hoe leuk is het dat je samen herinneringen ophaalt en ik opeens weer namen weet en mensen herinner die ik 32 jaar was vergeten. Dat je iemand gewoon uit duizenden herkent - beiden een beetje grijzer, een paar rimpels en kilo's rijker. Mijn kinderen keken me een beetje bevreemd aan: blijkbaar was hun moeder ook ooit jong geweest.....onvoorstelbaar! 
Opeens voel ik me ook een beetje oud, ik ben een tikkeltje verbijsterd: hoe kan het nou dat dat al zo lang geleden is?! Als ik de foto's bekijk lijkt het gisteren wel. 

Afijn, morgen weer een gewone dag. Maar eerst ga ik toch nog eens in die foto albums kijken....






7 opmerkingen:

  1. Oh wat heerlijk, zo'n reis terug in de tijd... En wat herkenbaar, van die kinderen :-) Voor hun is het alsof je altijd moeder (en 'oud') bent geweest... Later kijken ze op die leeftijd op dezelfde manier terug. Hopelijk op net zulke mooie herinneringen als jij/wij. Prachtige foto Jeanet!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je gelooft het of niet Jeanet, datzelfde heb ik het weekend ook gedaan, met zoonlief die gaat studeren nu en op kamers, en ik had er precies dezelfde gevoelens bij als jij........bij mij was het 40 jaar geleden.En ja,zoonlief vond het maar wonderlijk ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oooh wat leuk en dierbaar deze herinneringen Jeanet. Hihi..jouw opmerking over de bevreemde blik van jouw kinderen...zo herkenbaar. Maar het is echt zo hé...ook wij waren jong! Ik zie Mirjam wel in jou...leuk! Lieve groet, Petra

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Echt, die reacties ook als ze de foto's zien! Huh? Mam, ben jíj dat? Dééd jij dat?

      Verwijderen
  4. Oude foto's kijken is echt leuk. Ja, de kids denken dat je altijd al was zoals je nu bent hihi.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een leuk weekend heb je achter de rug. Op deze foto is goed te zien hoe je dochter op je lijkt!

    BeantwoordenVerwijderen