Sommige antwoorden zijn eenvoudig, sommige nog lang niet duidelijk.
Ik ben nogal een "pleaser", een gevaarlijk trekje. Zeker als er gewoon brood op de plank moet komen. Commercieel-zijn zit niet in mijn bloed en daarvoor mag ik wel eens een keer aan het infuus, mocht het ooit helpen. Boven de 50 verandert een mens niet meer zo snel.
Een goede afleiding was een bezoekje aan de KreaDoe in Utrecht. Dochterlief is ook nogal creatief en gelukkig breder georienteerd dan haar moeder 😏. Dus togen we met Ilse en Jellina in de trein de provincie uit.
Genoeg tijd in Rotterdam voor een lekkere Starbucks. Alleen al dat gezicht van zo'n Rotterdamse knul die drie keer vraagt "wát zegt u, mevrouw?" als hij de namen op de bekers wil schrijven... 😁.
Ach, je moet ergens een indruk achterlaten. In Utrecht is het nooit moeilijk om de Jaarbeurshallen te vinden, je loopt gewoon achter de kudde vrouwen aan. Jellina verdween in de menigte om naar de Scheepjes-stand te gaan en wij orienteerden ons eerst even op de plattegrond en de dingen die we écht wilden zien. Geen overbodige luxe, gezien de drukte en het enorme aantal stands.
Ik meldde me al vroeg bij het Haakplein, nieuwsgierig geworden naar de nieuw CAL van Jolanda en Naomi. Oh! Ik ga julie echt even lekker maken voor deze hoor! Als je van haken en patronen houdt moet je deze onthouden (start in 2018). En wil je deze prachtige deken in het echie bewonderen en bestuderen? Kom dan zéker a.s. zaterdag 11 november naar onze winkel. Vanaf half 2 zijn Jolanda en Naomi aanwezig om hun nieuwe boek te presenteren. Ze nemen de werkstukken mee uit dit boekje, de Cosy-CAL-dekens maar óók deze nieuwe! Kom gezellig langs a.s. zaterdag!!
We kletsten wat als Zeeuwen-onder-elkaar en spraken dingen af voor volgende week. Dat we een leuke verrassing hebben, bijvoorbeeld....
Het Haakplein liep al snel vol met bewonderaars en Jolanda en Naomi moesten zich echt om hun publiek gaan bekommeren.
Er waren veel wol- en garenstands op de Kreadoe! Wat een verschil toen ik 5 jaar geleden de winnaar van de Bloggerswedstrijd was. Toen waren er maar een paar plekken waar bezoekers wol konden kopen en werd de beurs nog grotendeels gevuld met papierwerk.
Ik wilde ook heel graag naar de stand van Stick & Cups uit Utrecht. Lilli en ik hebben al een tijdje Facebook-contact en nu was het een prima gelegenheid. (ik sta er wel florisant op, onder zo'n spotje!)
Lilli is een hele spontane meid en naast heel veel Scheepjes-garens heeft ze prachtige handgeverfde wolletjes. Miriam scoorde een prachtige streng.
Jellina zagen we de hele dag nauwelijks, die was heel druk in de prachtige stand van Scheepjes, waar veel dingen te bewonderen waren uit de nieuwste Yarn (mijn 2e stapel was al weer uitverkocht maar morgen heb ik weer nieuwe binnen). Het gaf mij ook even gelegenheid om tussen de bollen van Scheepjes te neuzen die ik nog niet in het assortiment heb (die winkel wordt maar niet groter).
Foto: Jellina - samen met Carmen van Crafty Queens
Maar ik deed meer dan netwerken en stands bekijken van collega's (weet je dat ik daar heel onzeker van word? Doe ik het wel goed? Moet ik niet dit-of-dat? Moet het niet gelikter bij mij en nog zo wat muizenissen). Ik dook met Miriam en Ilse in de wereld van alle andere creatieve hobbies waar ik pas aan toekom in de volgende 100 jaar. Heerlijk om al die mensen bezig te zien met hun hobby en creativiteit! We gingen overstag voor wat stempels, folies, kleurpotloden en zagen ons wensenlijsje groeien.
Klein minpuntje van deze beurs: er werd veel proletarisch gewinkeld - er werd veel gestolen! Van bloggers en demonstratie-stands, kun je nagaan wat er bij de "gewone" winkelstands is weggenomen die vol gestouwd lagen met prachtige hebbedingen. Ongelooflijk dat dit gebeurt.
En nu ga ik weer even mijmeren over hoe het allemaal verder moet. Ik pak mijn haakwerkje erbij en sluit me nog even af. Morgen weer een dag.
Moeilijke keuze inderdaad.
BeantwoordenVerwijderenIk was met dochterlief op de KreaDoe, ons jaarlijks moeder-dochter uitje. En inderdaad de laatste twee jaar is er veel meer garen dan voorheen op de beurs. Toevallig heeft dochterlief bij Stick & cups zelf geverfd garen gekocht, een roze achtige.
Er hè dat er zoveel gestolen wordt en ook niet de kleinste dingen, zoals zo'n mooie eenhoorn deken van Woolytoons. Ik snap niet dat mensen geen resepct hebben voor andermans zaken en dat ze dat zonder te verblikken of te verblozen doorlopen als ze het gedaan hebben.
Natuurlijk hoop ik dat je blijft bloggen, maar ik snap ook dat het heel veel tijd kost, zeker ook het opzoeken van allerlei dingen. Dat van dat pleasen zullen veel van ons wel herkennen, dat is heel erg moeilijk af te leren. Fijne avond.
Ik hoopbdat je blijft bloggen. Snap je wel,het kost enorm veel tijd. Ik reageer eigenlijk nooit maar geniet altijd wel heel erg van je blog. Misschien moet je wat vaker resetten, niet iedere dag. Denk ook een beetje aan je zelf. Ik wilde je wel laten weten dat ik erg geniet van je blog al reageer ik meestal niet.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Saskia.
Jeanet af en toe even restten is inderdaad af en toe nodig. Hopelijk helpt het je om de juiste keuzes te maken. Ook ik wil je graag laten weten dat ik je blog heel leuk vind om te lezen en meestal niet reageer maar wel elke dag benieuwd ben naar je verhaal. Dank je wel voor het delen van je passie. Groetjes Sandra
BeantwoordenVerwijderenIk lees je blog altijd met heel veel plezier en ben blij met de inspirerende dingen die jij laat zien. Het zorgt er voor dat ik verder kijk dan de dingen die ik al ken.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Anna
Ja, ook ik lees je elke dag. Leuk om al je voorbeelden te zien van al die websites die jij dan weer kent. Helaas heb ik door werk weinig tijd om dingen te maken. Later, later, denk ik dan. Dus blijf nog maar een tijdje bloggen. Maar alleen doen als je er zelf energie van krijgt!
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Amé
Mocht je twijfelen; ik reageer niet vaak, maar je blog inspireert me!
BeantwoordenVerwijderenMaar... denk bovenal aan jezelf. Het moet geen opgave zijn. Soms voel je je als blogger als roepende in de woestijn; op goede dagen geen probleem, maar op 'slechte' dagen denk je 'waar doe ik het voor?'
Lieve groetjes,
Sandra
Af en toe resetten is nodig, ook hier momenteel, en goed overwegen wat de moeite die je allemaal doet, echt waard is, welke mensen dit waarderen of niet, of het loont. Ik moet eerlijk bekennen dat ik heel veel geleerd heb door je blog, maar ik merk ook dat het bloggen en de reacties steeds minder wordt. Moeilijke beslissingen....
BeantwoordenVerwijderenGrtjes, rita.
Ik snap je heel goed! Lees je blog ook heel graag. Maar het kost je vast veel tijd. Om de dag zou toch ook kunnen. Wens je veel sterkte bij je besluit!
BeantwoordenVerwijderenJeanet,ik bezoek elke dag je blog,en nu het enkele dagen stil was op je blog,vroeg ik me al af of er wat aan de hand was...maar gelukkig !Ik begrijp je helemaal,soms kan het allemaal een beetje te veel worden.Tijd brengt raad ! Stiekem hoop ik toch dat je zo blijft verder doen.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Je bent weer terug gelukkig. Ik maakte me al zorgen dat er iets met jou of met je zoon was. Soms is het goed om te resetten en je af te vragen doe ik wat ik doe nog wel goed en met plezier. Even afwegen wat het oplevert en wat het kost. Het is misschien niet makkelijk om na je 50e nog dingen te veranderen, maar het kan wel. Soms wat zakelijker misschien en soms de oude vertrouwde stijl, omdat het dan goed voelt. Sterkte en veel wijsheid toegewenst. Groetjes Annemarie
BeantwoordenVerwijderenGoed idee om even te resetten en over de zaken na te denken. En heerlijk om dan samen met jouw dochter en Jellina op pad te gaan. Gewoon even vanaf de andere kant naar de stands en workshops te kijken.
BeantwoordenVerwijderenOok ik liep op de KreaDoe rond en dacht even jouw daar te zien, samen met jouw dochter. Jouw vrolijke gezicht herken je uit duizenden. Maar ik twijfelde. Nu ik jouw foto zie met Jolanda en Naomi weet ik het zeker dat we tegelijk bij hen langs gingen.
Lieve Jeeanet, blijf gewoon jezelf. Je doet het prima en je maakt heel veel mensen blij met jouw garens, adviezen en inspiratie. Anderen doen dingen anders, op een manier die bij hen past. Natuurlijk is er niets mis met bij elkaar goede zakelijke ideeën op doen. Maar kies dan alleen die dingen die goed voor jouw bedrijf en voor jezelf zijn.
Ik hoop dat je blijft bloggen, maar om de druk eraf te halen kun je het bloggen gewoon één of hooguit twee keer per week doen. Op vaste dagen en tijden. Dat geeft misschien meer rust voor jou. Hetzelfde kun je doen met de andere social media. Veel wijsheid voor het maken van de goede keuzes.
Lieve groetjes, Margaret
Je bent mijn voorbeeld. Door jou ben ik in 2014 met een eigen website begonnen en inmiddels blog ik (bijna) elke dag. Maar af en toe is de inspiratie even op; dan gun ik mezelf een poosje vakantie. In de maand oktober heb ik met mijn broer mijn moeder begeleid op het laatste stukje van haar levensweg. Dan zet ik gewoon op mijn blog: ik ben even afwezig wegens zorgverlof.
BeantwoordenVerwijderenBedenk bij het bloggen altijd: vind ik dit zelf nog leuk? Zodra het een opgave wordt voelt het als druk en druk geeft stress. Ik geniet erg van je blog, maar zou het ook niet raar vinden als je om de andere dag zou schrijven. Verder is het goed dat je af en toe schrijft hoe pittig het is om je handwerkwinkel 'in de lucht' te houden. Met respect en bewondering volg ik je wel en wee; ik hoop dat ik dat nog een poosje kan blijven doen....... groeten uit Drenthe: Ada Waninge-Vrieswijk
Als dit soort gedachten opkomen is het goed dat je even gaat nadenken, hoe nu verder. Een mens mag zeker ook aan zich zelf denken: wil ik dit nog, kan ik dit nog??? En eerlijk tegen jezelf zijn als je een beslissing neemt en achter deze keuze staan. Je familie en alle volgers, en vooral jijzelf, hebben er meer plezier van als jij gewoon lekker in je vel zit.
BeantwoordenVerwijderenSucces met je keuze. Welke je ook neemt, het is altijd goed.
ik hoop ook dat je blijft bloggen er is zoveel inspiratie op te lezen en het blijft een wens om nog eens naar zeeland af te reizen
BeantwoordenVerwijderenDankzij dit blog ben ik naar het Brei- en Haakfestival geweest en ik heb daar een mooie bol Unicat gekocht. Elke dag dit blog lezen levert heel veel inspiratie op. Minder bloggen kan altijd, je zou jezelf een blogvrij weekend kunnen gunnen.
BeantwoordenVerwijderenWat een fijne reacties heb je al, hé!
BeantwoordenVerwijderenIk lees je blog vaak en graag en laat ook regelmatig een reactie achter, omdat ik weet dat dát het ook leuk maakt. Ik hoop nog heel veel plezier van je blog te mogen hebben en veel inspiratie bij je te mogen vinden. En toch: het is jouw leven en jouw besluit. Wat zegt je buikgevoel?
Lieve groet,
Akkelien
Hoi Jeanet, ik geniet erg van je blog! Dat ten eerste.Het is net alsof wij lezers jou een beetje kennen, maar het is natuurlijk een soort eenrichtingsverkeer want jij kent ons niet. Iedere dag lees ik je blogje en als er dan niets verschijnt een paar dagen denk ook ik er zal toch niets akeligs zijn?? Gelukkig niet lees ik nu. Even afstand nemen is soms nodig. En omdat je mij als lezer niet kent stel ik me graag aan je voor. Ik ben Petra en woon in Noord Holland. Met handwerken ben ik groot geworden. Een altijd breiende, naaiende of bordurende moeder, oma's en buurvrouw. Goed voorbeeld doet goed volgen want dat wilde ik ook! Het breien van mijn eerste trui was een hele klus. Iedere naald steken tellen want ik maakte er regelmatig geheel per ongeluk wel een paar bij! Ondertussen heb ik al heel wat gemaakt, voor mezelf en voor mijn kinderen en sinds kort voor mijn kleinkind. Ik hoop nog lang inspiratie op te doen op jou blog en eens bij jou in de winkel langs te komen! Helaas is het niet echt naast de deur en moet het echt ingepland worden. Anders was ik allang bij je langs gekomen! Petra
BeantwoordenVerwijderenIk snap het zo goed. Ik ben na drie jaar opgehouden met bloggen. Het voelde zo als een verplichting en het was best veel werk. Maar weet dat ik erg van je blog geniet. Ik keek het weekend al een paar keer....... zou ze weer zo'n duizeligheidsaanval hebben.......of iets met de kinderen.? Ik zet ook heel vaak de projecten waarover je blogt bij mijn faviriten op Ravelry. Maar ik snap ook wel dat jij daarvan niet kunt eten...... lastig, lastig om een evenwicht te vinden.
BeantwoordenVerwijderenSterkte lieve Jeanet en zorg vooral goed voor jezelf.
Lieve Jeanet.
BeantwoordenVerwijderenGenietend van je blog bijna elke dag vraag ik me vaak af. Waar haalt ze de tijd vandaan. Zo druk met je toko al die bolletjes wol. De tijd en energie die je in je klanten steekt. Telkens als ik in je winkeltje ben geef je mij het gevoel dat de winkel er speciaal voor mij is. Ook je blog geeft me het gevoel dat je voor mij persoonlijk schrijft. Ik geloof dat heel veel mensen dit zo ervaren. Ik zou het geweldig vinden als je de tijd ervoor blijft vinden. Maar ook alle begrip als je het een heel stuk minder zou doen. Volg je gevoel en laat ons niet op je gevoel werken :)
Groet Els
Ik lees ook elke dag je blog en ik was zondag ook op de kreadoe. Ik begrijp dat er veel tijd inzit en dat het te weinig opleverd. Als je een eigen zaak hebt, is het toch de bedoeling dat je er geld mee verdient. Maar door je blog heb ik gehoord van unicat en ik heb er ook al twee keer een bij je gekocht. Ik woon in limburg en het is jammer genoeg te ver om effe bij je langs te gaan. Ik zou wel graag willen. Want het lijkt me reuze leuk om al die welletjes eens live te bekijken. Veel succes met resetten hopelijk ga je door met Bloggen. Maar ik heb ook begrip als je stopt. Wat ik erg jammer zou vinden.
BeantwoordenVerwijderenElke avond kijk ik even of er al weer een nieuwe blog van je is. Ik geniet er erg van en doe veel inspiratie op. Zoals iemand al zei: het is net of we je kennen. Daarom ben ik ook afgelopen zomer, toen we in Zeeland met vakantie waren bij je in de winkel geweest voor mooie bollen wol. Ik heb je toen met een bos zonnebloemen bedankt voor je mooie blog. Omdat ik wilde dat het geen eenrichtingsverkeer is. Zou het heel jammer vinden als je er mee stopt, maar het moet voor jou zelf ook goed zijn natuurlijk. Misschien iets minder vaak bloggen??? Groetjes van Lia
BeantwoordenVerwijderenHallo Jeanet
BeantwoordenVerwijderenOok ik lees je blog dagelijks en met veel plezier. Afgelopen april heb ik je blog ontdekt alhoewel ik er achteraf al verschillende keren op terecht gekomen was als ik een leuk idee zocht. Nu dus inmiddels ook al 5 keer vanuit Amersfoort in je winkel geweest en het Breifestival bezocht. Je website inspireert enorm! Ik heb al 2 bollen unicat tot mooie stola's gebreid en gehaakt. De Arne-sokken zijn af (met dank aan mijn moeder). De leuke pannenlappen met schapekopjes waren een geslaagd cadeautje. Het paillettengaren is inmiddels tot een pompoen gebreid en voor de mooie sjaal die ik 2 weken geleden in de winkel zag had ik nog een prachtige unicatbol liggen.
Ook in je oude blogs valt voor mij nog veel nieuws te ontdekken.
Maar ik snap ook hoeveel tijd zo'n blog kost. En naar Arnemuiden komen is niet voor iedereen mogelijk. De breiwinkels in de rest van het land varen waarschijnlijk goed op mensen zoals jij. Maar ook jouw schoorsteen moet ook gewoon roken.
Ik hoop dat je wel de energie en lol kunt opbrengen om te blijven bloggen, maar met een keer per week of zo ben ik ook al heel blij.
Ik hoop dat je uit al deze reacties weer nieuwe energie krijgt. Doe vooral wat goed is voor jezelf en je gezin.
Hartelijke groet, Joselien
Nou Jeanet, daar laten we ons weer zien: je stille lezers en volgers. Net als Baukje al schrijft ben ook ik zelf gestopt met bloggen. Het begon ook als een plicht te voelen en het gaf me onrust: ik "moest" nog de blogs van mijn bekenden lezen en van commentaar voorzien. Dat werd mij wat te veel.
BeantwoordenVerwijderenEr is maar 1 blog dat ik nog geregeld lees en waar ik altijd nog van geniet: het jouwe!
Maar natuurlijk snap ik je maar al te goed. Zou de suggestie van minder blogjes voor jou kunnen werken? Heel egoïstisch zou ik het jammer vinden om Blijdatikbrei niet meer te kunnen lezen: het was ook nog eens het eerste blog dat ik ging volgen ;-).
Lieve Jeanet, sterkte met uitpuzzelen en rust voor je hoofd en lijf toegewenst!
Liefs, Nelleke
Ik lees het nu pas Jeanet, en ik deel je gevoelens helemaal, we hebben het er samen al vaker over gehad, over het bloggen, en ook over het hebben van een eigen bedrijf en wat dat met zich
BeantwoordenVerwijderenmee brengt, het blijft een zeer moeizame discrepantie, en de ene dag helt het over naar de ene kant, en de andere dag naar de andere kant, het blijft een wankel touwtje waar je op staat, het is voor mij zoooo herkenbaar.Wat deel je wel, waarom doe je het eigenlijk? voor wie? Pffttttt...
Hallo Jeanet, tjonge wat een reacties allemaal hier zeg. Geweldig dat zoveel mensen genieten van jouw blog.
BeantwoordenVerwijderenIk lees ook al wat jaartjes mee, geef niet altijd een reactie maar geniet er wel van hier. Blog niet om anderen te plezieren. Je mag er zelf ook plezier aan beleven. Wat heeft het anders voor zin!
Verder heb ik niks toe te voegen wat hier al niet gezegd is.
Hartelijke groet, Marianne
Beste blog-volgers,
BeantwoordenVerwijderenWat ik een beetje mis in de reacties is dat men blijkbaar niet goed beseft dat achter de blog met de ontelbaar vele ideeen een toko schuil gaat die draaiende moet worden gehouden. Dat daarbij brood op de plank moet komen.
Oftewel; dat Jeanet zichzelf zeer waarschijnlijk ook afvraagt wat het bloggen toevoegt aan de boterhammen die op de plank moeten komen?
Daarom, zomaar even een directe maar eerlijke vraag: Genieten we van de blog, de leuke en voorgekauwde ideeën en bestellen we vervolgens de bolletjes elders via internet of een andere fysieke winkel?
Laten wij haaksters en breisters samen al lezend op deze mooie blog die zo belangrijke boterham op de plank en de gunningsfactor niet uit het oog verliezen!
En voordat men denkt dat ik als familie, vriendin of wat dan ook reageer; ik kan naar eer en geweten schrijven dat ik een gewone klant ben die met plezier een poosje in de auto zit om vervolgens steeds weer te ervaren met hoeveel passie ze haar winkel runt, hoe getalenteerd ze is in haar vak en die haar gewoonweg die boterham gunt! En als ‘t even kan, met beleg!
Mirjam