In Edinburgh ben je namelijk bepaald niet alleen 😁. Kindlief leidde mij letterlijk en figuurlijk door de stad. Ik ben me er van bewust dat ik een provinciaaltje ben, maar ik moest echt alle zeilen bij zetten om te laveren tussen de duizenden toeristen, locals, trams, bussen (die uiteraard allemaal "van de verkeerde kant" kwamen). Mijn evenwichtsorgaan en gehoor hebben een duurtraining gehad.... bovendien is slecht horen en een vette Schotse tongval niet het beste recept om alles goed te kunnen verstaan 😂.
Daarnaast kent reizen tegenwoordig ook nog genoeg "digitale" uitdagingen, maar met jong bloed bij me lukte ook dat...
Wat een prachtige stad is dit! We hadden ook nog eens het mooiste weer van de wereld. Het weer verandert elk kwartier en het herfstlicht maakte dat ik steeds ook naar boven keek. Handig als je ook zo op de weg moet letten 😂..
In zo'n drukke stad is het lawaai enorm. Ik hoor niet uit welke richting geluiden komen dus ik schrok overal van. Dat leverde wel eens hilarische momenten op. Gelukkig wist Miriam hele rustige plekjes te vinden, oases van rust en stilte midden in een drukke stad. We liepen door de botanische tuinen, via the Water of Leith Walkway en Dean Village. Schotland in de herfst is echt geweldig. (ach, in andere jaargetijden vast ook maar dat moet ik dan later nog eens ontdekken)
Een geweldig museum waar we ook verschillende Schotse originele ganseys zagen in prachtige patronen. Zoals deze met zgn. mariage lines (geweldig, die uitleg) die wel heel veel lijkt op "onze" bliksemtrui! Overigens vind ik de tijdspanne van 6 weken om een dergelijke fijngebreide trui klaar te hebben best optimistisch, wetende dat vissersvrouwen echt wel meer te doen hadden dan alleen breien!
We zagen nog iets meer van Schotland (maar veel te weinig tijd in een kleine week). De hooglanden zijn indrukwekkend: de kleuren, het steeds veranderende wolkenspel, het licht, de leegte en het donker als de zon onder gaat. Een kleine impressie:
Een afwisseling van Lochs en Glens waar ik geen genoeg van kon krijgen.
De chauffeur van deze bustour vertelde enthousiast over zijn land, de geschiedenis en het landschap. Sprong van William Wallace en Robert the Bruce zonder moeite over naar Outlander en was beslist een voorstander van de Schotse onafhankelijkheid. Ik vrees dat he helft van de inzittenden van de bus hem helemaal niet verstond maar wij genoten van deze goedgeluimde Schot die op zijn tour nog wat extraatjes opzocht zoals kasteel Doune ("Leoch" voor de Outlander fans).
En bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus zochten we deze week ook nog stoffen- en wolwinkels op. Ter inspiratie en even kijken hoe anderen het doen 😂. En omdat we nog niet genoeg lapjes en draadjes hebben.....
Ginger Twist Studio is een hippe wolwinkel. Er worden prachtige handgeverfde garens verkocht, maar ook prachtige boeken, bijzondere knoopjes én kekke stoffen. De vakken liggen vol én hoog waardoor je een bibliotheek-laddertje nodig hebt om bij alle wolletjes te kunnen komen. Ik denk dat deze winkel veel bezocht wordt door toeristen, Edinburgh heeft een prima openbaar vervoer en ládingen toeristen. (dat kun je uiteraard van Arnemuiden niet zeggen...)
Mir ging overstag voor stoffen en ik nam tegen beter weten in toch deze prachtig geverfde strengen mee.
En we keken ook bij Be Inspired Fibres. Een piepklein winkeltje maar werkelijk compleet volgestopt met de meest verschillende soorten prachtige garens. Het was een uitdaging om daar iets te vinden (ik had vreselijk de neiging om wat op te ruimen) maar wat een ontzettend lieve eigenaresse! We hadden een heel leuk gesprek, zo leuk dat liefde voor handwerken en garens zo verbindt.
Ook daar kochten we wat, natuurlijk konden we dat niet laten. Het eet geen brood he? 😁😂
Dat breien was nog wel een beetje geluk: ik werd er verdorie uitgepikt bij de security vanwege de houten breinaalden. Verschillende breedgeschouderde kerels met strenge blikken keken naar die stokjes alsof ze het monster van Loch Ness zagen. Huh, breinaalden? Miriam verzekerde dat houten breinaalden echt wel mochten en zowaar ik mocht door.... goed voor de slappe lach, dit!
De terugreis verliep wat minder soepel omdat we op Schiphol moesten landen in plaats van op Rotterdam Airport in verband met de dichte mist. Ali tufte door naar Amsterdam en haalde ons daar op. Omdat het zo laat was geworden reden we "even" om via Zwolle, dropten kindlief want die moest vandaag weer voor de klas staan. In het donker en door de dichte mist was het nog een pittige terugreis en om 3 uur vannacht dook ik mijn eigen bed weer in. Home Sweet Home.
Vandaag en morgen start ik langzaam op. Mails beantwoorden, wasjes draaien, het mannenhuishouden wat rechttrekken en lekker slapen in mijn eigen bed. Genieten van de rust en de stilte van een dorp: tien keer groeten als je even om een boodschap gaat omdat je bijna iedereen kent en verder mijn hoofd wat ordenen van alle inspiratie die ik weer heb binnengekregen.
Woensdag gaan we weer starten! De webshop is inmiddels ook weer open.
