Soms is het maar goed dat je niet alles van te voren weet. 15 maanden geleden zaten we voor het laatst bij elkaar op onze twee-wekelijkse haak- en breiclub. Een week later schreef ik dat "voorlopig in maart" de breiclub niet doorging en op 23 maart hakte ik de knoop door om het 5e Brei- en Haakfestival niet door te laten gaan. Een dag daarna mócht het niet eens meer en werden alle evenementen geschrapt. We hadden nog stille hoop om iets te kunnen organiseren in september.... Ook alle workshops werden in eerste instantie verzet en uiteindelijk geannuleerd.
Als ik vorig jaar had geweten wat ik nu weet dan was de moed me vast in de schoenen gezonken! Gelukkig zijn er steeds meer versoepelingen in zicht maar hutje-mutje met 30 man in een kleine wolwinkel zie ik nog niet snel gebeuren. En ik mis het zooooooooooooo verschrikkelijk! Dit heb ik natuurlijk al vaker geschreven, maar deze dagen is het nét een beetje erger. Ik mis zo de gezelligheid, de inspiratie, de grapjes, de ontelbare spontane ontmoetingen in onze winkel. Sommigen heb ik al meer dan een jaar niet meer gezien 😟. Ik kan gerust zeggen dat er verschillende vriendschappen zijn ontstaan tussen onze winkelmuren of op een van de evenementen. Nu er niet meer dan 2 mensen tegelijk in de winkel kunnen komen en ik niets meer kan organiseren voel ik me af en toe wat opgesloten in mijn kleine toko in een uithoek van het land. In andere jaren zou ik nu al wékenlang het Brei-festival voorbereiden.
Het weekend van 5 juni heb ik wél vrij gevraagd. Toen ik in december mijn vakantie-dagen door moest geven bij mijn andere job had ik - misschien tegen beter weten in - nog hoop dat er iets zou kunnen. Een ienie-mienie-breifestivalletje, ofzo...
Rond de datum van het brei-festival ga ik toch maar weer wat leuks bedenken, ik ben nog wat aan het voorbereiden. Maar ik blijf toch hopen dat we ooit weer zoiets heerlijks kunnen organiseren. Gewoon, dicht op elkaar, met busladingen vol Vlamingen, klapstoelen, workshops, goodie-bags, liters koffie ne thee, demonstraties en niemand die zich druk maakt over afstand en mondkapjes. Ik blijf hopen!
Genoeg gemekkerd! Het is wat het is, vandaag kwam er gelukkig weer wat inspiratie op mijn pad. Tine is unicat-fan van het eerste uur. Al tientallen sjaals haakte zij van allerlei verschillende kleuren. Ze geeft ze veel weg als cadeautje en houdt van elke bol steeds een heel klein restje over.
Van al die restjes unicat haakte ze deze blokjes deken in vasten, echt elk metertje garen ging op!
Heb je wel restjes, maar niet zóveel? Je kunt ook effen bolletjes bestellen maar unicat laat zich ook heel goed mixen met bijv. Cotton 8.
Ik haak nog niet zo lang dus heb je heerlijke winkel nog niet zo lang geleden ontdekt. En de sfeer die jij daar maakt en hoe je bent maakt een bezoek aan die winkel een plezier. Ik ben ook nog nooit op zo'n brei- en haak festival geweest, hoop toch een keer in 2022. En de breiclub lijkt me ook gezellig. Ik hoop voor alle liefhebbers maar vooral voor jou dat alles snel weer normaal wordt.
BeantwoordenVerwijderenOm weemoedig van te worden...
BeantwoordenVerwijderenHup, kom maar op met je plannetjes!
Laat ik er laatst ook aan hebben gedacht dat voor de 2e keer het festival niet door kan gaan. We gaan er van uit dat het volgend jaar wel mag hoor. En dan zit het plein weer voor en gaan we er weer voor alsof het niet twee jaar heeft stil gelegen.
BeantwoordenVerwijderenDie Decke ist toll geworden. Ich hätte auch noch jede menge Baumwollreste zum Verarbeiten. *G*
BeantwoordenVerwijderenLiebe Grüße und ein schönes Wochenende
Manu
Wat een gaaf idee.....ik heb ook al wat restjes unicat
BeantwoordenVerwijderenErg mooi! Leuk idee! Is dit as-you-go vastgehaakt of later aan elkaar genaaid?
BeantwoordenVerwijderenDit zijn losse lapjes die later aan elkaar zijn genaaid.
Verwijderen