dinsdag 20 augustus 2019

Stambomen

Nu onze jongste voor haar opleiding het huis verlaat mijmer ik een beetje over "hoe snel het gaat" en zo. Ik heb last van een soort uitgestelde nesteldrang en probeer het nestje ver weg ook gezellig te krijgen 😂. Mijn moeder grijnst af en toe met een beetje leedvermaak (tenslotte verliet ik ruim 30 jaar geleden het huis voor een nog verdere reis en dacht ik geen seconde na over mijn ouders).

Wat is het toch een voorrecht dat we tegenwoordig zoveel mogelijkheden en kansen krijgen! De keuze in opleidingen is enorm Wat tegenwoordig vanzelfsprekend is, was 2 generaties geleden nog totaal onvoorstelbaar. Opleiding, verder leren, studie? En dan als meisje? Onmogelijk en ondenkbaar!

Ik schreef al eens over mijn opoe Janneke - van vaders kant, dat was hele andere kost. Niks geen opleiding of kansen - maar ploeteren! Onlangs kreeg ik door een hele toevallige ontmoeting in de winkel mijn stamboom toegezonden van Opoe's Janneke's kant van de familie. Een klant bestelde een bol wol en toen ik haar naam opschreef bleek het de meisjesnaam van mijn Opoe te zijn (Haartsen), een naam die op Walcheren nu bijna niet meer voorkomt, maar wel in Zeeuws Vlaanderen. Ik durfde te vragen en nu blijken we - 8 generaties terug - een zelfde voorvader te hebben, hoe leuk is dat? Ik blijk héél diep geworteld in de Zeeuwse klei, zo'n 400 jaar geleden woonden verschillende voorvaders hier al.


Dit is mijn overgrootmoeder (van moeders kant), opoe Pietje. Ik heb haar - toen ik een klein meisje was - nog gekend. Pietje heette uiteraard Pieternella, mijn moeder werd naar haar vernoemd. Pieternella is een naam die héél veel voorkomt (in het Zeeuwse). We schreven er hier al eerder over. Omdat veel namen vaak voorkwamen, kreeg je voor het gemak een bij- of scheldnaam, Opoe Pietje werd Pie Rotje (Ratje) genoemd omdat ze zo snel was in haar werk en bij het snijden van de zeekraal, een naam waar ze begrijpelijk een gruwelijke hekel aan had. Ze zorgde er persoonlijk voor dat haar kleindochter niet de roepnaam Pie kreeg, maar Nel.
En veel Pietjes/Pieternella's werden in de loop der jaren Nel, Nelleke, Nella en soms Petra. 


Dit is het klederdrachtdoekje in de serie van Tante Zoet dat de naam Pieternella kreeg.


Ook van dit avonddoekje is een patroon en een pakketje gemaakt. Je kunt een doekjes breien van origineel formaat (breed ca. 88 cm, diep ca 39 cm). We maakten complete pakketjes die je hier kunt bestellen. Het garen is een zachte 100% wol, breien op naald 2½.


Het pakketje bevat voldoende garen en het patroon. Wil je toch liever alleen het patroon bestellen? Dat kan hier. Het is niet het makkelijkste patroon, je hebt wat meer ervaring nodig om dit doekje te breien. Het doekje ligt ook in onze winkel, je kunt het daar altijd bekijken.

Afijn, weer genoeg gegraven in het verleden! Maar soms is dat wel goed, dan waarderen we weer onze kansen en mogelijkheden.










2 opmerkingen:

  1. Wat leuk dat een toevallige ontmoeting een verre familieband oplevert. Mijmeren over dingen van vroeger krijg je als je ouder wordt allemaal hoor. En dat je jullie dochter een warm nest in Zwolle gunt herken ik helemaal hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tijden veranderen. Jongeren van nu kunnen zich niet voorstellen wat hun ouders, grootouders en overgrootouders wel of niet konden doen. Fijn dat veel jongeren nu volop kansen krijgen.
    Leuk om zoveel over je voorouders en hun namen te weten. Je bent dus een Zeeuwse in hart en nieren.

    Groetjes, Margaret

    BeantwoordenVerwijderen