maandag 6 oktober 2014

Digibeet

O, wat ben ik toch een digibeet.......

´t Is dat blogger zo eenvoudig is, en dat ik mijn kinderen er af en toe bij kan halen ( `o mám, snap je dát niet?`), maar als er een manier is om je snel oud te laten voelen dan is het wel bij een computerachtig probleem. Met de komst van allerlei apparatuur in dit huis zoals smartphones (blijkbaar dekt een woord als mobieltje de lading niet meer) en een printer-zonder-snoertje hebben we een draadloos netwerk. Vakkundig geïnstalleerd door iemand die er verstand van heeft. Prima, werkt tot ieders tevredenheid. Tot vorige week. Paniekerige toestanden als de mobieltjes niet appen, als er niet 24 uur per dag overal en altijd op het internet gekeken kan worden. "Ma-ham, wi-fi doet het niet...." (mijn computer zit lekker met een draadje vast, maar het werd lastiger toen de printer ook een halve dag moest nadenken over het uitspugen van een factuurtje).

Dus belde ik (yep, nog vóór de administratie-klus) naar het servicenummer. Zucht. Die aardige mevrouw aan de andere kant hoorde ik - vast onbedoeld - ook zuchten. Vroeg naar het typenummer van de router. O, help - waar vind ik dat.
- "onderaan, mevrouw".. ik weet niet waar jullie router hangt of staat, maar bij ons op het lastigste plekje, in het donker, met veel snoertjes eraan. Dus ik in de spagaat op zoek naar het typenummer, serienummmer, weet ik veel wat voor nummers. weet je wel hoe klein die stickertjes zijn, en hoeveel kleiner de lettertjes...En mijn leesbril (die ik bijna nooit nodig heb) had ik natuurlijk niet bij de hand. Die lag netjes naast het fornuis met de soepspetters van gisteren erop.
Of ik de computer met een  *%$#^$^-kabeltje wilde verbinden met de router. Paniek...! Een wat-kabeltje? Bleek niet nodig, het kabeltje zat er al.

Wachtwoord? O, help - wáár? Ik hoorde weer een subtiele zucht (wat een baan, je zal een hele dag mensen zoals ik moeten helpen...) "Geeft niet mevrouw, achterin de router zit een gaatje, dan kun je 'm weer resetten in de fabrieksstand" Gaatje? Waar? Met wat reset je zo'n ding? Waar is een paperclip? Waarom is het hier zo donker, en dat gaatje zo klein? Waar is mijn leesbril....?

Afijn, een kwartier later - waarbij deze aardige dame op afstand mijn computer en alle instellingen veranderde - spuugde mijn computer weer allerlei papier uit. Apparaatjes van man- en kindlief zijn weer verbonden met de buitenwereld. En ik ben weer een illusie armer. Die van dat ik wel aardig mee-kon in deze digitale wereld. Welnee.


Als een slak beweeg ik me nu door de rest van het werk. Blèh! Het is niet helemaal mijn dag.
Het ideetje voor deze lieve slakjes kan ik je wel geven, dat lukt nog :-) Voor wie 'm nog niet was tegengekomen: je vindt het gratis patroontje bij Stip en Haak


Geef mijn maar een haak- of breinaald...

17 opmerkingen:

  1. Je hebt het toch uiteindelijk geregeld, hoor Jeanet! Met hulp, maar toch. En je hoeft toch ook niet alles te kunnen!
    Die sla ik geweldig leuk, dank je wel voor weer een leuk idee :-)
    Groetjes,
    Akkelien

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik bedoelde: die slak is leuk :-)

      Verwijderen
    2. Ha, ha, ik moest gelijk denken aan 'sla met slakjes'. Uit de eigen moestuin natuurlijk ;-)

      Verwijderen
  2. Volgens mij ben jij helemaal niet zo'n digibeet............Als je zo over jouw internet installatie kunt praten dan weet je er echt wel veel van af.!
    Maar ik heb genoten van je verhaal, wat een toestand!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Woorden herhalen betekent nog niet dat ik begreep wat ze bedoelde... :-)
      Ik ben nu zo ver dat ik begrijp wat wi-fi doet, dat het kastje een router heet.
      Maar verder....? :-)

      Verwijderen
    2. .....een access point in de winkel? Hoeft die muur er niet uit ;-). Nee hoor, dat is een beetje flauw. Het is gelukt en daar gaat het om. Petje af.

      Verwijderen
  3. Ja, zolang alles werkt, is er niets aan de hand.... Ik leef helemaal met je mee! Ik probeer ook altijd zelf de problemen met de computer op te lossen, maar het valt niet echt mee. Zoiets moet ook niet gebeuren als je toch al tegen een rotklus aan zit te hikken. Heb je inmiddels toch nog wat van de administratie achterstand weg kunnen werken?

    lieve groet,
    Betsy

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hihihi ik ben zo'n mevrouw aan de andere kant van de lijn. En als ik je verhaal zo lees zou ik blij zijn met een klant zoals jij. Je hebt het hartstikke goed gedaan. En zuchten... Nee hoor ik ben blij met mijn baan. Ieder gesprek weer een nieuwe uitdaging. Eigenlijk net als bij haken ;-)

    Groetjes,
    Peet

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha, misschien bén je het wel :-)
      Ik heb bewondering voor je! Ieder zijn vak, en ieder zijn talent. Maar goed dat niemand me heeft zien stunten daar achter die bank tussen dat gordijn....
      En alles doet het weer, da's het mooiste nog!

      Verwijderen
    2. Helaas ik was het niet. Dan had ik vast je naam herkend.... Super dat het weer en nog steeds werkt. Dat is aan jou te danken. En ik had dat gestunt best willen zien hihihi

      Verwijderen
  5. Haha, bedankt voor het grappig verhaaltje, Jeanet! (Ik vind soms mijn lesbril ook niet op het juiste moment and soms zie ik de steken ook niet zo... maar alles komt goed! :)
    Liefs,
    Ingrid xx
    http://myfunkycrochet.blogspot.be

    BeantwoordenVerwijderen
  6. hahahaha het is alsof ik mezelf hoor praten, hier ook al eens problemen met de router gehad, wist niet eens dat ik zo'n ding had :/
    Maar ik vind het knap dat je de boel weer aan de gang gekregen hebt :)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Je verhaal : héél herkenbaar, bij mij werken die dingen of ze werken niet en dan.... Maar we hoeven er geen complexen door te krijgen, een doorsnee man kan ook niet meer hoor. Voor mijn kleinkinderen lijken pc en tablets allemaal "poepsimpel", maar die krijg je met moeite de spellingregels aangeleerd. En als je de mooie tentoonstelling met de truien ziet dan mag je fier zijn op je werk
    Groetjes Monique

    BeantwoordenVerwijderen
  8. O,o wat een ellende en zo herkenbaar. Wij hebben een nieuwe computer (moest want je moet toch vooruit in die wereld) en die levert ons ook allerlei verrassingen. Gelukkig heb je het redelijk snel weten op te lossen. Waar zijn de tijden dat een flinke klap op het apparaat voldoende was? Hartelijke groeten, Beerta

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Gniffel....ben bang dat ik net zo zou reageren als jij...Tot nu toe heeft man of een zoon het wel geweten....maar anders ga ik net zo hard de boot in!
    Ach, die slakjes maken een hoop goed toch? Ze zijn leuk!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. O, weer zo'n heerlijk verhaal. Onze dochter heeft hetzelfde gehad. Andere generatie, maar ook zij kwam er niet uit. Telefonische hulpdienst. Op maandagmorgen 8 uur. Bij haar zat de hele boel onder de vloer verstopt. Zaklamp erbij. Valt ergens diep, diep weg....en steeds de aardige helpdesk op de achtergrond, of het wel goed ging, wat ze moest doen....diep respect voor deze mensen. En dat digibetisme....daar heb ik ook ernstig last van......

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Dit verhaal is voor veel mensen zeer herkenbaar denk ik, niet dat ik zo'n computergenie ben, maar toch een tikkeltje meer durf ik zeggen. Gelukkig kan je altijd hulplijnen inroepen, altijd makkelijk. En iedereen is weer online, geweldig!
    Grtjes, rita.

    BeantwoordenVerwijderen