En dan verder.......

Nou, ik heb het even laten bezinken en vandaag de mouwen opgestroopt. Tussendoor het werk ging de telefoon met regelmaat en ik probeerde iedereen zo goed mogelijk te helpen. Intussen volgde ik het nieuws op de radio en was ik toch ietwat verbijsterd over hoe het begrip "essentiële goederen" door sommige winkelketens wordt opgevat. Ik had alle tijd om mijn gedachten erover te laten gaan en werd er niet vrolijker van. Misschien zou het woord "solidariteit" het mooiste woord van 2021 kunnen worden?

Volgens mij was de bedoeling van deze lockdown dat we zo min mogelijk verplaatsingen hadden en zo min mogelijk kans op besmettingen zodat het over 5 weken voor iederéén weer een beetje leuk wordt. En niet "hoe zoek ik de grenzen op". Al vanaf maart heb ik een streng deurbeleid gehad, maandenlang stonden met regelmaat mensen buiten te wachten tot er weer ruimte was om naar binnen te kunnen. Vanaf maart voel ik de druk op mijn schouders dat ik vooral het virus niet mee wil nemen naar mijn andere job. Ik beperk me in allerlei opzichten al maandenlang, we vierden geen enkele verjaardag - ik ben Roomser dan de Paus soms. 7 dagen in de week het mondkapje op  - en nee, ik heb geen hersenbeschadiging opgelopen. Gewoon uit solidariteit met de ouderen en zwakkeren, met de zorg, met wie het nodig heeft. Nu sluit ik uiteraard mijn deuren van ons winkeltje zonder pardon en natuurlijk heeft dat een grote impact op ons. Net als op zoveel andere collega's met kleine ondernemingen en eenmanszaken overigens. Afijn, ik maakte me er behoorlijk druk over vandaag. Maar dat heeft geen zin.... dus aan de slag dan maar!

Morgen gaan deze doosjes met kleurige inhoud van het verrassingsabonnement op de post, het is de laatste zending van 2020. Het zal met het drukke postverkeer misschien iets langer duren voor alles geleverd is maar voor de Kerst moet dat wel lukken. Ik zou het natuurlijk leuk vinden als jullie in de Draadjes en Praatjes-groep laten zien wat jullie er van hebben gemaakt!

Morgen gaan de verfpannen weer aan. Het was dus inderdaad niet de laatste keer van het jaar. Ik neem tussen het geklieder de telefoon van de winkel gewoon op, heb je wat nodig en vind je het niet in de webshop: bel gerust! Gelukkig doet de post het nog 😉.

Tijdens het verven komen er vast nog wel creatieve ideeën boven drijven....