Zoals de foto hierboven al doet vermoeden is dat een monnikenwerk! Maar wat zitten er ook pareltjes tussen..... en het is net als bij de visserstruien: zelden werd er iets opgeschreven en áls er al iets werd genoteerd dan waren het krabbels in een - inmiddels vergeeld - schriftje.
Zo was het avonddoekje (of "netje"zoals we in Arnemuiden zeggen) de ultieme manier om je te onderscheiden in de uniformiteit van de klederdracht en dát is terug te zien!
Nieuwe patronen worden beschreven, getest, gecontroleerd en soms in een moderne versie gegoten. Het is erg leuk om deze zoektocht te volgen op het blog van Tante Zoet en ik nodig iedereen dan ook van harte uit om het blog van Anja en Stefanie te lezen.
Kijk nou, dit smaakt toch naar meer? Aan al die patronen hangen ook soms persoonlijk verhalen, die lees je ook op het blog. Wordt zéker vervolgd....
Wat is dat mooi al die verschillende patronen.Ik heb in mijn kinderjaren alleen de Axelse en de Schouwse dracht meegemaakt.Weet alleen van zwarte omslagdoeken in de winter.Ik ga het zeker volgen.
BeantwoordenVerwijderenIk blijf het fantastisch vinden dat dorpen en stadjes allemaal een ander patroon hadden voor de schipperstruien.
BeantwoordenVerwijderenPrachtige patronen! Ik ga regelmatig kijken op tantes blog. Dankjewel.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig, die foto's! De blog van tante Zoet heb ik net gelezen :-)
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Akkelien