donderdag 30 maart 2017

Het Atelier

Zo af en toe gebeurt het wel eens dat klanten - meestal voor het eerst in onze toko - langzaam doorkuieren naar het deel achter onze winkel. "O, hier wordt gewerkt!" (Nou, aan de voorkant wordt ook hard gewerkt 😉.) Afhankelijk van de tijd van het jaar kan het in ons naai-atelier een chaotische, rommelige boel zijn.

(een foto van 2005! Er is weinig veranderd 😊, manlief is alleen wat grijzer geworden)

Toen Ali 25 jaar geleden naar Nederland vluchtte had hij vrijwel niets meer. Zijn grote naai-atelier in Iran was in beslaggenomen, een flink aantal jaren werd hij daar gevangen gezet. Een vrijwilliger hielp hem in het AZC al aan een oud Singertje, want naaien was zijn vak. Hij repareerde voor medebewoners kleding en had al snel een baantje in een Turks naai-atelier. Toen we trouwden werd de zolder naai-atelier en hij nam al het werk aan dat maar een beetje te maken had met stof en garen. Zo repareerde hij kleding - maar ook een kamelenzadel! - en de huiskamer veranderde met regelmaat in een meubelstoffeerderij. Ik weet nog dat ik me het apelazerus schrok toen hij 1000 gulden wilde investeren in een industrie-naaimachine, maar het bleek een hele goede zet.


In 1998 namen we een grote stap. Daniël was nog maar 5 maanden toen we besloten deze winkel over te nemen. Ik werkte fulltime als wijkverpleegkundige maar besloot dat in deeltijd te gaan doen en samen met Ali de resterende tijd in de winkel door te brengen. Een groot deel van het oppervlak werd naai-atelier. 
Als ik terugkijk krab ik mezelf nog wel eens op het achterhoofd. Hoe deed ik dat allemaal: 2,5 dag werken in de Ouder- en Kindzorg, de rest van de week in de winkel , 2 jonge kinderen en ondertussen ook stiefmoeder van 3 grote koters - die de taal niet spraken, in de pubertijd zaten en ook niet zaten te wachten op een stiefmoeder/loeder. Het is niet altijd op rolletjes gegaan....
(ondertussen werk ik al 17 jaar niet meer in de zorg maar wel meer dan fulltime in de winkel)

Bij deze een kijkje achter de schermen van het Atelier. Want, geloof me, van een wolwinkel kun je echt niet rondkomen. Ook al heb je bijna 12.000.000 pageviews op het blog (want dat zijn nog geen klanten.... 😕😉.)



Zo ziet het er soms uit als we achter bezig zijn. Stofferen van meubels, boot- en caravankussens, kleding reparaties, dekzeilen, hoezen, luifels op maat...



Er is niet zoveel wat Ali niet kan op zijn naaimachines (het zijn er ondertussen heel wat meer geworden). In de zomer is hij vaak bezig met het repareren van tenten, nieuwe ritsen erin zetten of het repareren van scheuren die onstaan zijn door een Zeeuws windje op de camping. Dat zijn vaak spoedklussen: 's morgens brengen - 's avonds klaar. Indien mogelijk...




We hebben ook nog een lange tijd productiewerk gedaan - helaas konden we niet op tegen de prijzen in Bangladesh 😕. Toen we daarmee moesten stoppen brak voor ons een hele onzekere tijd aan. Een vaste klant viel weg en daarmee ook een stukje voorspelbaar inkomen. 


Ook ik zit zeer regelmatig achter de naaimachine.......


.......als ik niet bezig ben in de winkel.








Onze ruimte is maar beperkt, Daarom hebben we alle loodzware naaimachines op wieltjes gezet zodat ze aan de kant geschoven kunnen worden om ruimte te maken voor een workshop of handwerkmiddag. Dat is altijd een behoorlijk gesjouw en kan ook niet altijd als Ali een "grote" opdracht heeft (qua volume 😁). We zitten bij de workshops dus niet in een gelikte ruimte maar in een aan-de-kant-geschoven-bende... maar dat lukt prima!

Deze zomer zitten we 19 jaar in ons pandje op de Markt. 19 jaar elke maand het inkomen bij elkaar verdienen vind ik nog steeds een hele klus. Hard werken vind ik niet erg maar de altijd aanwezige onzekerheid breekt me wel eens op. Elke keer proberen we nieuwe wegen te vinden, nieuwe ideeën te bedenken om de klant in onze toko te krijgen. Tegen prijsvechters en grote internetshops (en made-in-Bangladesh) kunnen we niet op. 


Ik zal me er bij neer moeten leggen dat het altijd onzeker zal blijven. Wat een moeilijke opdracht vind ik dat. Geen zorgen voor morgen is makkelijker gezegd dan gedaan. Gezien onze gezinssamenstelling en het feit dat Ali niet heel zijn leven in Nederland heeft gewoond (dus maar een klein deel AOW en geen pensioen gaat krijgen) zullen we nog wel een jaartje of 15-20 (en misschien wel langer) moeten werken. We hopen dat klanten ons het werk gunnen en uiteraard hoop ik dat heel handwerkend Nederland en België bij ons bolletjes wol gaat kopen. Ik blijf jullie in elk geval voorzien van leuke ideeën.

Uit noodzaak ga ik binnenkort toch advertenties op mijn blog toevoegen, Alle kleine beetjes helpen.



24 opmerkingen:

  1. een indrukwekkend kijkje achter de schermen, dank daarvoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Meid, gelijk heb je, levensgrote advertenties. Ik lees altijd met veel plezier jouw blog en dan denk ik vaak 'Jammer dat ik zo ver weg woon'.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi verhaal! Veel succes met jullie bedrijf!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. gelukkig zijn er natuurlijk wel klanten onder die 12 miljoen lezers...die heb je toch maar gewonnen. Anders had ik je nooit leren kennen, of dingen bij je besteld

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Gelukkig wel, en daar ben ik ook heel blij mee. Maar het aantal pageviews geeft wel eens een vertekend beeld.

      Verwijderen
    2. Maar die pageviews bieden dan wel weer mogelijkheden qua advertenties en sponsors. Leuk om de geschiedenis eens te lezen!

      Verwijderen
  5. Wat bijzonder Jeanet dat je ons het verhaal van Ali vertelt. Echt heel bijzonder, dank je wel. Die rode bank is een plaaaaaaaatje, ik zou hem zo willen hebben al heb ik helemaal geen plaats hoor in mijn piekleine huisje. En jz hebt groot gelijk met de advertenties. Leg nog even uit hoe het werkt.moeten we eropklikken zodat het jou geld oplevert?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. dankje voor het delen
    En ik snap je zorgen.
    Heel veel succes en wijsheid toegewenst en het is dat Ulrum Arnemuiden een beet je ver uit elkaas ligt maar anders kwam ik zeker een keer langs.
    Groetjes Elly

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een leuk en ontroerend kijkje in jullie leven en werk.
    Is het met de "grotere kinderen" allemaal goed gekomen?
    Maar moeilijk is het zeker. Reclame gewoon doen. We zien wat we willen zien. Net wat je zegt, alle beetjes helpen.
    Fijne dag, het weer helpt al mee, groetjes, Thea

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dank voor dit verhaal. Knap hoe jullie al die jaren al het hoofd boven water konden houden. Omdat je altijd van die leuke ideeën op het blog zet heb ik toch al eens wat garen bij je besteld, altijd vlot bezorgd in Groningen. Ik wens jullie succes met alles en vooral ook veel klanten. Gelukkig waarderen Veel mensen degelijke kwaliteit boven goedkoop. Groetjes Conny

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Begrijpelijke stap! De inspiratie voor de lezer/kijker zal er vast niet onder te lijden hebben. Nu maar hopen dat ze ook vaker gaan kopen.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat leuk dat je ons een kijkje "op de werkvloer" geeft, Jeanet. Ik neem met een diepe buiging mijn petje voor jullie af. Veel zwaar werk, (dekzeilen en zo) en altijd maar hopen dat de rekeningen weer betaald kunnen worden... Zo jammer dat je zo'n eind weg zit... vanuit de Betuwe is dat een hele rit, maar o wat zou ik graag eens bij je rondsnuffelen. Nu moet het maar via de mail. Heel veel succes verder!!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een mooi verhaal, dit wist ik allemaal niet. Het is jammer dat ik zo ver weg woon, anders had ik al lang bij jullie op de stoep gestaan, maar ik zal dit zeker in mijn achterhoofd houden. Mijn zus woont nl wel weer bij jullie in de buurt dus mocht ik ook een klusje hebben dan kom ik bij jullie!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik zou willen dat je winkel ergens bij mij in de buurt was. Maar als ik ooit in Zeeland kom, kom ik zeker langs. Leuk om zo een kijkje bij jullie op de werkvloer te nemen.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ontzettend leuk om te lezen hoe jullie leven samen is verlopen.
    Gewoon reclame maken, geen probleem!
    Als ik in het najaar weer in Zeeland ben, kom ik weer shoppen.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ontzettend leuk om te lezen hoe jullie leven samen is verlopen.
    Gewoon reclame maken, geen probleem!
    Als ik in het najaar weer in Zeeland ben, kom ik zeker weer bij jullie shoppen.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Jullie zijn al zo ver gekomen het blijft vast lukken, blijf gezond en genieten dan komt het vast goed

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Helaas ben ik ook zo'n bezoekster die wel komt kijken maar niet kopen. Omdat ik toch altijd zelf de wolletjes wil zien en voelen. En ook de winkeltjes bij mij in de buurt wil "steunen"....

    Respekt voor jullie inzet en doorzettingsvermogen...

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ja, moeilijk Jeanet, zeker die onzekerheid, ik kan me heel goed voorstellen dat je daar wel eens goed zat van bent, manlief was hier ooit een jaar of vijf eigen ondernemer, zorgboerderij, en de camping er bij , nou, ik kan je zeggen dat ik erg blij was dat er weer een vaste baan en dus een vast inkomen was, gek werd ik van die onzekerheid dat je elke maand maar weer moet afwachten wat er binnenkomt.En die pagevieuws......je zet er altijd zulke leuke ideeën op, gratis en voor niets...dusszzz Kan je geen B&B beginnen daar in dat Zeeuwse?

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Dank voor het laten zien van jullie/Ali's werkzaamheden. Wat een orachtig stoffeerwerk! Ook ik vind het jammer dat ik zo ver weg woon. Maar hopelijk komt het nog eens van een bezoekje. En reclame vind ik geen probleem als jullie er wat aan kunnen verdienen.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Mooi verhaal van hardwerkende ondernemers, wij weten er alles van, 70 of 80 uur werken was geen uitzondering. Succes met alles en heb vertrouwen dat het jullie gaat lukken!

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Mooi maar ook aangrijpend verhaal van mensen die hard werken en hun best doen om elke maand opnieuw weer rond te komen en blij zijn met het weinige wat ze hebben af en toe. Maar ik blijf klant bij jou, ook al woon je wat verder weg, we komen binnenkort met een groepje naar de brei- en haakdag onze voorraad inslaan!
    Grtjes, rita.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Leuk om te lezen dat je uit de zorg komt. Ik werk zelf alweer 13 jaar als wijkverpleegkundige in de thuiszorg.
    Veel mensen zien alleen de 'voorkant' van een eigen zaak. In werkelijkheid is het vaak heel hard buffelen en zien dat je je hoofd boven water houdt. Diep respect voor hoe jullie het doen!
    XX Patricia

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Hier staan wij eigenlijk nooit bij stil. Wel goed dat je dit voor ons eens hebt vertelt in jouw blog. Ik hoop dat jullie het inderdaad nog heel lang mogen volhouden hoor. En van die reclame daar geef ik je groot gelijk in hoor. Ik zal er niet door wegblijven.

    BeantwoordenVerwijderen