Hoewel de jongelieden zich kostelijk amuseren in deze vakantie, krijg ik toch weer een dringende behoefte aan s-t-r-u-c-t-u-u-r. Orde. Regelmaat. Zei de Prediker niet dat er overal een tijd voor is...? Hij had gelijk :-)
Dus nog even doorbijten, nog een paar "brunches", doorlopend gedekte tafels, logeerpatrijtjes, filmavondjes enzo. Er zijn al boeken gekaft, schriften gekocht. Back to School! (stiekumweg is het eigenlijk ook gezellig, nog geen brommige ochtenden, lekke banden en vergeten brooddozen).
Met deze leuke gehaakte rugzak zijn ze er helemaal klaar voor! Deze is ontworpen door Sascha en gemaakt van Softfun van Scheepjeswol (of een vergelijkbaar garen). Je kunt het Engelse of Nederlandse patroon kopen via Ravelry of Etsy. De tas heeft leuke details zoals zakken met kleppen en is niet alleen geschikt voor de kleintjes! :-)
**************
Terwijl ik blog staat ook het Nieuws aan op TV. Het lijkt de laatste maanden bijna ongepast om te keuvelen over handwerkjes terwijl zulke verschikkelijke dingen over de hele wereld gebeuren. Het is niet dat ik er niet over denk, of geen mening over heb. Maar ik kan er niets aan veranderen, niet in het groot. Ik probeer dan maar te doen waar ik goed in ben, in het klein. Het is lastig om dat gevoel onder woorden te brengen, maar door de kleine dingen te doen probeer ik op mijn manier wat positiefs te brengen op deze aardbol. Heel klein.
Ja dat nieuws... daar word je niet vrolijk van! Ik las pas een blog van Martin Brand en die vond ik wel aardig toepasselijk op mijn eigen gedachten over de hele situatie:
BeantwoordenVerwijderenhttp://martinbrand.org/2014/08/08/irak-god-ziet-toch-zelf-ook-dat-dit-niet-kan/
Dat gevoel dat het zo roerig is in de wereld: dat herkent denk ik iedere lezer van je blog. Maar we staan erbij en kijken ernaar. Ik denk dat het ook machteloosheid is. Ik ga maar stil door om op mijn eigen plekje mijn takjes te doen.
BeantwoordenVerwijderenIk weet zeker dat meneer Prediker dan gezegd zou hebben; er is een tijd voor haken en een tijd voor akeliger dingen... En volgens mij, als ik Openbaring 6 erbij haal. Het verbreken van de zegels en de paarden met ruiters wacht ons nog meer. Maar uiteindelijk...Ik heb net afgelopen week Prediker 3 aangehaald bij ons in het kerkblaadje; overal is een tijd voor, hoe leuk en hoe verdrietig ook. We weten gewoon dat dat ons leven hier op deze aarde is. Geniet van al het moois wat je gekregen hebt en bod voor de mensen die het nodig hebben!
BeantwoordenVerwijderenTerwijl ik jouw blog lees hoor ik de schaterlach van een paar meisjes in de buurt. Zo vrolijk en onbevangen. Op tv hoor ik tegelijk net als jij de zwarte kant van het leven. Het barbaarse gedrag van mensen. Was voor iedereen het leven maar zo vrolijk en overzichtelijk als voor die kleine meisjes. Voor hen is zo'n rugzak helemaal leuk.
BeantwoordenVerwijderenAls we allemaal op het kleine stukje aarde waar we leven proberen om het goede te doen, dan zou de wereld er al heel anders uitzien... Het blijft onbegrijpelijk dat mensen elkaar zo naar het leven staan. Het is goed om te kunnen genieten van de kleine dingen, omdat je daar blijheid van uitstraalt, die je met anderen kunt delen.
BeantwoordenVerwijderenlieve groet,
Betsy
Wolatelier DiAn
Vreselijk wat mensen elkaar kunnen aandoen! En ja, we kunnen het niet veranderen, helaas. Maar wel proberen om het om ons heen zo mooi mogelijk te maken. Idd genieten van de schaterlach van kinderen om ons heen. En ik denk dat je met je blog al een heel eindje meehelpt om veel mensen even een momentje van plezier te geven!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Monique
Je verwoordt ook heel mooi mijn gevoel, Jeanette. Dat het haast ongepast lijkt om te keuvelen over handwerkjes terwijl er zoveel verschikkelijke dingen gebeuren. Ik blog ook elke dag over handwerk, maar toen dat vliegtuig was neergestort, toen lukte het echt even niet. Ik ben blij dat je dit zo onder woorden bracht.
BeantwoordenVerwijderenGroeten van Margriet