Walcheren was met recht nog een eiland, slechts verbonden met Zuid-Beveland door een dam van 1000 meter lang en 45 meter breed. Aan het begin van WO II was hier ook al hevig gevochten. Terwijl de rest van Nederland zich al had overgegeven op 14 mei, bood het Franse leger hier nog langer verzet, en werd er op de Sloedam hevig strijd geleverd. Op 17 mei moesten ook zij zich terugtrekken, nadat ook Middelburg helemaal was verwoest.
(de klok van de Lange Jan)
In 1944 werd Arnemuiden door de Duitsers benoemd tot Lazaret, de kerken en scholen werden gebruikt als ziekenhuizen, meer hierover lees je hier. Overal werd hevig gevochten en bovendien zat het dorp vol met vluchtelingen vanuit de rest van Walcheren.
Op 3 oktober waren namelijk op 4 plaatsen op Walcheren de dijken en duinen gebombardeerd in een poging om Walcheren te bevrijden. Vrijwel het hele eiland stond onder water.
Op het blog van Lupineke kun je daar nog meer over lezen. Om een indruk te krijgen hoe verschrikkelijk dit was moet je deze filmpjes eens bekijken:
Ook hier (aanrader!) en hier kun je filmpjes zien over deze tijd. Deze overstroming vond dus al plaats ruim 8 jaar voor dat de rest van Zeeland werd geconfronteerd met de Watersnoodramp van 1953.
Met dit in gedachten werden op Walcheren de slachtoffers herdacht!
Vanwege het grote aantal burgerslachtoffers wat bij de bevrijding van Walcheren viel (waaronder een groot deel van mijn familie van vaderskant) herdenken wij op deze dag en vieren we niet. Dat vieren doen we dan met de rest van Nederland op 5 mei.
BeantwoordenVerwijderenJe hebt gelijk Anna, vieren doen we in mei. Bevrijd werden we wel.
VerwijderenDank je wel voor deze indrukwekkende foto's en filmpjes.
BeantwoordenVerwijderenTwee zielen, één gedachte vandaag Jeanet...! Mooi!
BeantwoordenVerwijderenJa, meis! Ik was bezig toen ik jouw logje voorbij zag komen, en heb gelijk gelinkt. Mijn vader was een jongen toen de oorlog uitbrak en heeft er veel over verteld toen wij jong waren. Ik kijk dan soms ook met heel andere ogen naar het landschap, als je weet wat er allemaal is gebeurd hier.
VerwijderenGroet, Jeanet
Ook zo'n mooi log, ik ben idd net bij Lupineke langsgeweest. Indrukwekkend, aangrijpend...en al die mannen die steen voor steen gooien om het gat te dichten, alle energie die het heeft gekost om Walcheren weer herstel te gunnen. Dank je voor een mooi log. Groetjes Petra
BeantwoordenVerwijderenWalcheren heeft in de oorlogstijd wel een hele portie ellende over zich heen gekregen.... en kort daarna die ramp in 1953 er nog overheen. Walcheren is weer boven water gekomen en nu is het een prachtig deel van jullie mooie provincie. Fijn dat jij en Lupineke hier aandacht aan gegeven hebben. Fijne zondag.
BeantwoordenVerwijderenGroet, Willemien.
Wat een verschrikkelijke tijd was dat. En waarschijnlijk nog jaren van extra armoe daarna door het zoute water dat de grond indrong. En daarna nog eens de watersnoodramp. Wat een sterk volk dat daarna van Zeeland zo'n mooi vakantieland weet te maken!
BeantwoordenVerwijderenHeel indrukwekkend Jeanet, wat goed dat je dit soort dingen op je blog zet, bedankt!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Annasoer