Stijfjes...

Nog heel eventjes een verslagje van vandaag! Wat was het toch heerlijk. Na sluitingstijd vertrokken we naar het plasje bij mijn broer om te schaatsen. Te voet natuurlijk, want ik ben geen held met autorijden in de sneeuw. Op de Markt is niet gestrooid en ik heb de capriolen van de diverse auto's vorig jaar nog op mijn netvlies... dus de benenwagen. Wat was het toch een prachtig weer vandaag.

Twee uur lang heerlijk kleine baantjes trekken op het ijs. Stel je er niet te veel bij voor, he? Op kunstschaatsjes op een klein (maar veilig) en door mijn broer sneeuwvrij gemaakt baantje. Sporten is niet mijn ding, dus dit ongetrainde lichaam twee uur laten schaatsen en alle spieren gebruiken die ik twee jaar lang niet gebruikt heb en dat bij een flink aantal graden onder nul..... weet je wel hoeveel spieren je op je scheenbeen hebt? Ik weet het weer.... (foto volgt!)

Ik kon er niet genoeg van krijgen. 't Is toch raar: twee uur lang heen en weer, heen en weer van links naar rechts en het zo heerlijk vinden. En ik heb gehoord dat er ook al verlichting op het Oude Gat is aangebracht...dit smaakt naar meer! Toen ik thuis kwam had ik rode wangen, een vreselijk stijf lijf en haar dat zo statisch is dat de helft recht overeind staat en de andere helft tegen mijn bolle wangen is geplakt.

En herkennen jullie dit? Onze bijkeuken is op "normale" dagen al redelijk vol. Nu is het een regelrechte chaos! Aardappelen en appels die normaal in de schuur staan hebben we (het meeste) maar in de bijkeuken geplant. Daarnaast liggen wanten, handschoenen, mutsen, dassen, kollen, veel, veel schoenen, en natuurlijk schaatsen. Schaatsen die passen, schaatsen die niet meer passen en schaatsen die nog niet passen.....en daartussen veel plasjes. Oorspronkelijk kleine hoopjes sneeuw, maar na enige minuten kleine plasjes waar je erg natte sokken van krijgt als je af en toe wat uit die bijkeuken moet halen.....

Nu kan ik de foto laten zien van het leuke kussentje en de kaart met lieve wensen van de bloggersdag die ik deze week kreeg toegestuurd!

Geweldig mooi! Bedankt, jammer dat ik er niet bij kon zijn maar misschien een volgende keer.

Vandaag werd ik ook nog eens verrast met een prachtig boeket bloemen! Van een anonieme moeder die vond dat ik dat verdiende omdat ik op school breiles gaf....?? Wat een verrassing!! Hier bloos ik nog meer van. En nu hou ik het voor gezien hoor - ik duik de koffer in. Wordt vervolgd......