Zo aan het eind van het jaar ontkom je er niet aan: terugkijken!
Nieuwsoverzichten, bijlagen bij kranten en tijdschriften, Facebook-filmpjes. Massaal kijken we terug en mijmeren we er op los. Zal ik ook??
Eerst maar even dit:
In een winkel kom je vogels van allerlei pluimage tegen. Dat maakt het werk ook leuk. Sommige vogels hebben echter bijzondere veren.... één vogel liet vandaag een bijzonder veren-dek zien wat nogal indruk op mij maakte.
Mevrouw kwam binnen tussen de middag. Het was stil in de winkel. Ze was een vaste lezer van mijn blog, zei ze. Bewonderend bekeek ze de bollen Unicat - er staat op dit moment een heel ruim assortiment op de kast - voelde aan alle bollen en liet zich informeren over dit populaire garen. Maar daar kwam ze eigenlijk niet voor, ze kwam voor advies: in de streek waar ze woonde "was niet veel meer" en nu ze toch in Zeeland was wou ze mijn advies wel graag.
Uit de tas kwam een projectje. Het garen was mij onbekend maar ze verzekerde mij dat ze het voor vér, vér onder de reguliere prijs had kunnen kopen. En ze had een heleboel bollen gekocht. Da's fijn.
Ze wilde meedoen met een CAL en twijfelde over de dikte van de haaknaald. Ze had er namelijk al een gekocht maar twijfelde aan het advies van de winkel waar ze 'm vandaag haalde. Aan mij de taak om te bepalen welke haaknaald ze nodig had voor het garen dat ze niet bij ons had gekocht (maar wel voor een prikkie ergens anders, het werd me wel 10 keer gezegd in een half uur).
Ik adviseerde het even af te wachten, de eerste toeren (= weken) uit te proberen en dan te kijken welke maat tunische haaknaald ze nodig had. Ik vertelde dat iedereen een andere hand van haken heeft, ik dit garen niet kende en daardoor moeilijk kon zeggen wat ze nodig had (voor een patroon dat vanaf januari pas in delen wordt gelanceerd). Natuurlijk had ik haar een haaknaald aan kunnen smeren 😔...... ik deed het niet.
Daarna vertelde de mevrouw dat ze niet van Bravo hield (laat ik daarvan nu net een kast vol van hebben), maar liever voor een andere acryl koos (ik kies er even voor om de naam niet te noemen). Ik legde vriendelijk uit dat 60 of 70 kleuren van een ander merk in 100 grams bollen me een extra winkelmuur zou kosten (bedenk even dat wij van
elke kleur zeker 10 bollen moeten inkopen) en dat we op een zo'n bol acryl maar héél weinig kunnen verdienen,
als alles wordt verkocht want alle bollen die niet worden verkocht zijn namelijk wel door ons betaald. Dat begreep ze (vraag ik me af), maar tóch was dat andere merk beter. Dat kan.
Ze bekeek de pakketten voor de CAL die in de winkel stonden. Dat was best duur, vond ze. Ik legde uit dat een deken die 5½ kilometer garen verbruikt nooit goedkoop kan worden. Misschien dat een textielsuper garen wel goedkoper levert, maar die geeft dan weer geen advies over de haaknaalden. Toch?
Ze besloot nog even verder te kijken in de winkel. Die haakpakketjes waren ook leuk. Ze had ze pas op de markt voor de helft van de prijs gekocht. Tja.....
Ze liep langs de vakken wol, Noro, Zijde, Rowan - op een of andere manier trokken die wel de aandacht maar niet de kooplust. Ze kwam bij de boekjes. Die boekjes hebben een vaste verkoop-prijs. Zo werkt dat in Nederland met boeken (kan ik er nog bij vermelden dat de winstmarge op een boekje zo'n 15 % is van de verkoopwaarde, mits ze verkocht worden. Alles wat blijf liggen hakt aardig in de begroting). Ze had ze op de markt voor véél minder gekocht. Fijn.
Het rondje was gemaakt. Ze kwam weer bij de unicat uit, voelde nog eens aan een paar bollen en beloofde dat ze zichzelf ooit een bol cadeau zou doen. Ooit. Een keer.
Bedankt voor het advies - graag gedaan.
Fijn weekend - ja, u ook!
We waren zeker een half uur verder.
Mevrouw, misschien leest u dit ook. Vertelt u bij de slager ook dat de boterhamworst van de Aldi goedkoper en lekkerder is dan de zijne? Of vraagt u hem het recept van een gerecht voor ingrediënten die u veel goedkoper op de markt kocht? Natuurlijk mag dat maar op een of andere manier werd ik er verdrietig van. Toch kunt u gebruik blijven maken van alle leuke ideeën op mijn blog. Gratis. Da's namelijk het goedkoopst. En misschien een tip: niet alles hardop zeggen wat u denkt... die dure winkelier die gratis ideeën geeft moet namelijk elke dag het licht in de winkel aan doen, de verwarming aan, vriendelijk voor u klaar staan en soms een boterham eten. Dat kost ook wat.
En nu ga ik mijmeren over het afgelopen jaar. Een jaar met hoogte- en diepte punten. Zakelijk en privé (en dat loopt bij ons nogal door elkaar).
Een hoogtepunt was absoluut het gezellige
Brei- en Haakfestival dat we in juni organiseerden. Wat een enthousiasme, wat een gezelligheid was dat. Volgend jaar gaan we dat zéker nog eens doen, zet maar in de agenda:
zaterdag 3 juni 2017.
Hoogtepunten waren zeker al die lieve reacties, ontmoetingen met klanten, briefjes, kaarten. Zoveel trouwe lezers die elke dag de moeite nemen om mijn krabbels te lezen, de pennen oppakken en leuke dingen gaan maken. Blij was ik met trouwe klanten die bij ons kwamen of wol bestelden.
Dieptepunten? Eh, die verhaaltjes zoals boven. Soms twijfel ik ernstig over het ondernemerschap 😔. Een eigen toko runnen met mijn man heeft beslist voordelen. Zo kan er altijd wel iemand weg voor een gesprek op school, doktersbezoek, een kind ophalen met een lekke band. We bepalen zelf de openingstijden, de vakanties of vrije dagen. Maar met 1 weekje vrij in het afgelopen jaar is dat voordeel snel verdwenen. Winkel dicht = geen inkomen. Zo simpel is dat. Zes dagen in de week werken kent écht zijn nadelen. Soms kom ik niet eens buiten, is de vuilnisbak mijn "rondje" lopen. Ervaar ik niet of de zon geschenen heeft, welk jaargetijde het is. Mijn sociale leven is nul komma nul. Een
diefstal hakt er soms mentaal dieper in dan ik wil (nee, nooit meer wat gezien of gehoord). De gedachte dat ik nog bijna 20 jaar dingen moet verzinnen om klanten in de winkel te krijgen bezorgt mij regelmatig slapeloze nachten. Zoveel somberheid zijn jullie van mij niet gewend, maar het is gewoon niet altijd "leuk" in een wolwinkel, laat staan rendabel. 11 miljoen pageviews zijn tenslotte niet hetzelfde als 11 miljoen klanten.... 😉 .
Dankbaar ben ik dat we het afgelopen jaar weer net hebben gered, dankbaar ben ik voor onze gezondheid, ons gezin. Ik wens van harte dat het komend jaar een poosje "vanzelf" gaat.
Volgende week nog open van dinsdag t/m vrijdag, tussen de Feestdagen ook van dinsdag t/m vrijdag.
Van harte welkom!
